foedĭtas, ātis, f. 1. foedus, foulness, filthiness, horridness, hideousness, ugliness, deformity (class.). Physically: multae beluae insectantes odoris intolerabili foeditate depellunt, stench, Cic. N. D. 2, 50, 127: foeditas, qua Sulla obiit, Plin. 11, 33, 39, § 114: foeditates cicatricum, id. 33, 6, 35, § 110: Hipponacti notabilis foeditas vultus erat, id. 36, 5, 4, § 12: cujus scelere in hac vestitus foeditate fuerimus (viz. in a military cloak), Cic. Phil. 12, 6, 12: avertere omnes a tanta foeditate spectaculi (i. e. Mettii quadrigis discerpti) oculos, Liv. 1, 28, 11: Alpium, id. 21, 58 fin.— Mentally: si turpitudo in deformitate corporis habet aliquid offensionis, quanta illa depravatio et foeditas turpificati animi debet videri? Cic. Off. 3, 29, 105: foeditate sua turpitudo ipsa deterret, id. Fin. 3, 11, 38; Quint. 8, 6, 15: prima barbarismi ac soloecismi foeditas absit, id. 1, 5, 4; 12, 10, 76.