Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

flustra
flūta
flūto
flŭvĭa
flŭvĭālis
flŭvĭātĭcus
flŭvĭātĭlis
flŭvĭātus
flūvĭdus
Flŭvĭōnĭa
flŭvĭus (in inscrr. also written FLOVIOS)
fluxe
fluxĭlis
fluxĭo
fluxĭpĕdus
fluxŭōsus
fluxūra
fluxus
fluxus
fŏcācĭus or
fōcāle
View word page
flŭvĭus (in inscrr. also written FLOVIOS)
flŭvĭus (in inscrr. also written FLOVIOS), ii (gen. plur.: fluvium, Val. Fl. 6, 391; flūviōrum scanned as a trisyllable, Verg. G. 1, 482), m. (access. form fluvia, ae, f., Sisenn. ap. Non. 207, 7 sq.) [fluo], a river. Lit. (class.; but much less freq. than flumen; not in Caes., who employs flumen several hundred times): postquam consistit fluvius, Enn. ap. Fronto Ep. de Orat. p. 129 ed. Nieb. (Ann. v. 68 ed. Vahl.): rapidus, Plaut. Men. prol. 64; id. Bacch. 1, 1, 52: de fluvio aquam derivare, id. Truc. 2, 7, 12: apud Hypanim fluvium, qui ab Europae parte in Pontum influit, Cic. Tusc. 1, 39, 94: Eurotas, id. Inv. 2, 31, 96: Sagra, id. N. D. 2, 2, 6: Atratus, id. Div. 1, 43, 98: Taurus, Liv. 38, 15, 7 Drak. N. cr.: ultra Albim fluvium, Suet. Aug. 21: se fluvio dea condidit alto, Verg. A. 12, 886: fluvio succedit opaco, id. ib. 7, 36: fluvium vinclis innaret Cloelia ruptis, id. ib. 8, 651: fluvio cum forte secundo Deflueret, id. ib. 7, 494: nec fluvii strepunt hibernā nive turgidi, Hor. C. 4, 12, 3 al.; of the Styx, Verg. A. 6, 384; 415; cf. Lethaeus, id. ib. 6, 749.—Prov.: quisnam istic fluvius est, quem non recipiat mare? Plaut. Curc. 1, 1, 86.— Transf., in gen., like flumen, for running water, a stream (poet. and in post-Aug. prose): arbuta sufficere et fluvios praebere recentes, Verg. G. 3, 301; cf. id. ib. 3, 126: purgatura malum fluvio vivente soporem, Stat. Th. 9, 574: perfusa certo fluvio terra, Plin. 34, 14, 41, § 142.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
flŭvĭus (in inscrr. also written FLOVIOS)
Headword (normalized):
flŭvĭus (in inscrr. also written flovios)
Headword (normalized/stripped):
fluvius (in inscrr. also written flovios)
IDX:
18477
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n18460
Key:
fluvius

Data

{'content': 'flŭvĭus (in inscrr. also written FLOVIOS), ii (gen. plur.: fluvium, Val. Fl. 6, 391; flūviōrum scanned as a trisyllable, Verg. G. 1, 482), m. (access. form fluvia, ae, f., Sisenn. ap. Non. 207, 7 sq.) [fluo], a river. Lit. (class.; but much less freq. than flumen; not in Caes., who employs flumen several hundred times): postquam consistit fluvius, Enn. ap. Fronto Ep. de Orat. p. 129 ed. Nieb. (Ann. v. 68 ed. Vahl.): rapidus, Plaut. Men. prol. 64; id. Bacch. 1, 1, 52: de fluvio aquam derivare, id. Truc. 2, 7, 12: apud Hypanim fluvium, qui ab Europae parte in Pontum influit, Cic. Tusc. 1, 39, 94: Eurotas, id. Inv. 2, 31, 96: Sagra, id. N. D. 2, 2, 6: Atratus, id. Div. 1, 43, 98: Taurus, Liv. 38, 15, 7 Drak. N. cr.: ultra Albim fluvium, Suet. Aug. 21: se fluvio dea condidit alto, Verg. A. 12, 886: fluvio succedit opaco, id. ib. 7, 36: fluvium vinclis innaret Cloelia ruptis, id. ib. 8, 651: fluvio cum forte secundo Deflueret, id. ib. 7, 494: nec fluvii strepunt hibernā nive turgidi, Hor. C. 4, 12, 3 al.; of the Styx, Verg. A. 6, 384; 415; cf. Lethaeus, id. ib. 6, 749.—Prov.: quisnam istic fluvius est, quem non recipiat mare? Plaut. Curc. 1, 1, 86.— Transf., in gen., like flumen, for running water, a stream (poet. and in post-Aug. prose): arbuta sufficere et fluvios praebere recentes, Verg. G. 3, 301; cf. id. ib. 3, 126: purgatura malum fluvio vivente soporem, Stat. Th. 9, 574: perfusa certo fluvio terra, Plin. 34, 14, 41, § 142.\n', 'key': 'fluvius', 'type': 'main'}