floccus, i, m., a lock or flock (of wool, on clothes, in fruits, etc.). Lit.: ne qui flocci intereant, Varr. R. R. 2, 11, 8: pomis substrati flocci, id. ib. 1, 59, 3: in veste floccos legere fimbriasve diducere, Cels. 2, 6: pilulae intus habentes floccos molles, Plin. 16, 7, 10, § 28.— Transf., something trifling, insignificant, of no account (most freq., esp. with negatives, and in the phrase flocci facere, to make no account of, to care not a straw for; v. the foll.). With a neg.: ceterum qui sis, qui non sis, floccum non interduim, Plaut. Trin. 4, 2, 152 (Ritschl, ciccum; cf.: eluas tu an exungare, ciccum non interduim, id. Rud. 2, 7, 22): neque ego illum maneo, neque flocci facio, id. Men. 2, 3, 69: is leno flocci non fecit fidem, id. Rud. prol. 47: ego, quae tu loquere, flocci non facio, id. ib. 3, 5, 3: prorsus aveo scire, nec tamen flocci facio, Cic. Att. 13, 50, 3: totam rem publicam flocci non facere, id. ib. 4, 15, 4: quare, ut opinor, φιλοσοφητέον, id quod tu facis, et istos consulatus non flocci facteon, id. ib. 1, 16, 13 Orell. N. cr. (but here Ernesti reads ἐατέον): satin abiit, neque quod dixi flocci existimat! Plaut. Most. 1, 1, 73: invidere omnes mihi, Mordere clanculum; ego non flocci pendere, Ter. Eun. 3, 1, 21.— Without a neg. (ante-class.), to account of slight value, of small importance: rumorem, famam flocci fecit, Cato ap. Fest. s. v. obstinato, p. 193, 11 Müll.: tu istos minutos cave deos flocci feceris, Plaut. Cas. 2, 5, 24: flocci facere, id. Most. 3, 2, 121; id. Men. 5, 7, 5; id. Ep. 3, 2, 12; id. Trin. 4, 2, 150; Ter. Eun. 2, 3, 11.— In pass.: flocci fiet. Culi cultor, Titin. ap. Non. 131, 33: rogata fuerit nec ne, flocci aestimo, Plaut. Fragm. ap. Fest. s. v. muneralis, p. 143 Müll.: flocci pendo, quid rerum geras, Plaut. Fragm. ap. Fulg. Exp. Serm. p. 565, 5.