flaccĭdus
flaccĭdus, a, um, adj. flaccus, flabby, flaccid, pendulous (cf. marcidus). Lit.: aures, Col. 7, 6, 2; Plin. 8, 51, 77, § 205: folium, id. 15, 30, 39, § 127: vela (with pendula), App. Flor. p. 365.— Trop., languid, feeble: flaccidiore turbine fertur, Lucr. 5, 632: argumentatio, Arn. 7, 251.