Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

fīnis
Fīnīte
fīnĭtĭmus or
fīnītĭo
fīnītīvus
fīnītor
fīnītus
fīo
fircus
firmāmen
firmāmentum
Firmāni
Firmānus
firmātor
firmē
Firmĭānus
Firmĭcus
firmĭtas
firmĭter
firmĭtūdo
Firmĭus
View word page
firmāmentum
firmāmentum, i, n. id., a strengthening, support, prop (class.; esp. freq. in the trop. sense and in Cic.). Lit.: transversaria tigna iniciuntur, quae firmamento esse possint, Caes. B. C. 2, 15, 2: ossa nervique et articuli, firmamenta totius corporis, Sen. de Ira, 2, 1, 2: vincula et firmamenta membrorum, Gell. 13, 22, 9.— Transf., the sky fixed above the earth, the firmament (late Lat.), Tert. Bapt. 3; Aug. de Genes. ad lit. 2 et saep.— Trop. In gen., a support, prop, stay: eum ordinem, qui exercet vectigalia, firmamentum ceterorum ordinum recte esse dicemus, Cic. de Imp. Pomp. 7, 17: firmamentum ac robur totius accusationis, id. Mur. 28, 58; cf.: multo plus firmamenti ac roboris, id. de Imp. Pomp. 4, 10: parum firmamenti et parum virium, id. Clu. 2, 5: rei publicae, id. Planc. 9, 23; cf.: imperii populi Romani, id. Phil. 3, 5, 13: stabilitatis constantiaeque fides est, id. Lael. 18, 65: dignitatis, id. Tusc. 4, 3, 7: honor sacerdotii firmamentum, potentiae adsumebatur, Tac. H. 5, 8: si ullum firmamentum in illo teste posuisses, Cic. Fl. 37, 92: legionem ex subsidiis in primam aciem firmamentum ducit, as a support, Liv. 29, 2, 9.—In plur.: Romulus cum haec egregia duo firmamenta rei publicae peperisset, auspicia et senatum, Cic. Rep. 2, 10.— In partic., rhet. t. t., the chief support of an argument, the main point, τὸ συνέχον, Cic. Inv. 1, 14, 19; id. Part. 29, 103; Auct. Her. 1, 16, 26; Quint. 3, 11, 1; 9; 12 sq.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
firmāmentum
Headword (normalized):
firmāmentum
Headword (normalized/stripped):
firmamentum
IDX:
18229
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n18212
Key:
firmamentum

Data

{'content': 'firmāmentum, i, n. id., a strengthening, support, prop (class.; esp. freq. in the trop. sense and in Cic.). Lit.: transversaria tigna iniciuntur, quae firmamento esse possint, Caes. B. C. 2, 15, 2: ossa nervique et articuli, firmamenta totius corporis, Sen. de Ira, 2, 1, 2: vincula et firmamenta membrorum, Gell. 13, 22, 9.— Transf., the sky fixed above the earth, the firmament (late Lat.), Tert. Bapt. 3; Aug. de Genes. ad lit. 2 et saep.— Trop. In gen., a support, prop, stay: eum ordinem, qui exercet vectigalia, firmamentum ceterorum ordinum recte esse dicemus, Cic. de Imp. Pomp. 7, 17: firmamentum ac robur totius accusationis, id. Mur. 28, 58; cf.: multo plus firmamenti ac roboris, id. de Imp. Pomp. 4, 10: parum firmamenti et parum virium, id. Clu. 2, 5: rei publicae, id. Planc. 9, 23; cf.: imperii populi Romani, id. Phil. 3, 5, 13: stabilitatis constantiaeque fides est, id. Lael. 18, 65: dignitatis, id. Tusc. 4, 3, 7: honor sacerdotii firmamentum, potentiae adsumebatur, Tac. H. 5, 8: si ullum firmamentum in illo teste posuisses, Cic. Fl. 37, 92: legionem ex subsidiis in primam aciem firmamentum ducit, as a support, Liv. 29, 2, 9.—In plur.: Romulus cum haec egregia duo firmamenta rei publicae peperisset, auspicia et senatum, Cic. Rep. 2, 10.— In partic., rhet. t. t., the chief support of an argument, the main point, τὸ συνέχον, Cic. Inv. 1, 14, 19; id. Part. 29, 103; Auct. Her. 1, 16, 26; Quint. 3, 11, 1; 9; 12 sq.\n', 'key': 'firmamentum', 'type': 'main'}