View word page
fīnītor
fīnītor, ōris, m. id.. One who determines boundaries, a surveyor (syn.: decempedator, metator): quaestori permittant, finitorem mittant: ratum sit, quod finitor uni illi, a quo missus erit, renuntiaverit, Cic. Agr. 2, 13, 34; 2, 17, 45; 2, 20, 53; Non. 1, 37.—Comically: ejus (argumenti) nunc regiones, limites, confinia Determinabo: ei rei ego sum factus finitor, Plaut. Poen. prol. 49.— Transf.: circulus, the horizon, Sen. Q. N. 5, 17, 2; Luc. 9, 496.—* One who ends: o cunctis finitor maxime rerum (Pluto), Stat. Th. 8, 91.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
fīnītor
Headword (normalized):
fīnītor
Headword (normalized/stripped):
finitor
Intro Text:
fīnītor, ōris, m. id.. One who determines boundaries, a surveyor (syn.: decempedator, metator): quaestori permittant, finitorem mittant: ratum sit, quod finitor uni illi, a quo missus erit, renuntiaverit, Cic. Agr. 2, 13, 34; 2, 17, 45; 2, 20, 53; Non. 1, 37.—Comically: ejus (argumenti) nunc regiones, limites, confinia Determinabo: ei rei ego sum factus finitor, Plaut. Poen. prol. 49.— Transf.: circulus, the horizon, Sen. Q. N. 5, 17, 2; Luc. 9, 496.—* One who ends: o cunctis finitor maxime rerum (Pluto), Stat. Th. 8, 91.
IDX:
18224
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n18207
Key:
finitor

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "fīnītor, ōris, m. id..  One who determines boundaries, a surveyor (syn.: decempedator, metator): quaestori permittant, finitorem mittant: ratum sit, quod finitor uni illi, a quo missus erit, renuntiaverit, Cic. Agr. 2, 13, 34; 2, 17, 45; 2, 20, 53; Non. 1, 37.—Comically: ejus (argumenti) nunc regiones, limites, confinia Determinabo: ei rei ego sum factus finitor, Plaut. Poen. prol. 49.— Transf.: circulus, the horizon, Sen. Q. N. 5, 17, 2; Luc. 9, 496.—* One who ends: o cunctis finitor maxime rerum (Pluto), Stat. Th. 8, 91.\n",
  "key": "finitor",
  "type": "main"
}