Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

fĭmus
fīnālis
fīnālĭtas
findo
fingĭbĭlis
fingo
fīnĭens
fīnĭo
fīnis
Fīnīte
fīnĭtĭmus or
fīnītĭo
fīnītīvus
fīnītor
fīnītus
fīo
fircus
firmāmen
firmāmentum
Firmāni
Firmānus
View word page
fīnĭtĭmus or
fīnĭtĭmus or fīnĭtŭmus, a, um, adj. finis; cf. maritimus, bordering upon, adjoining, neighboring (class.; syn.: vicinus, confinis, conterminus, contiguus, continens). Lit. Adj. With dat.: sumus enim finitimi Atinatibus, Cic. Planc. 9, 22: Galli Belgis, Caes. B. G. 2, 2, 3: homines bellicosi locis patentibus, id. ib. 1, 10, 2: regnum Ariobarzanis vestris vectigalibus, Cic. de Imp. Pomp. 2, 5: aër mari, id. N. D. 2, 39, 101: latus Boreae, i. e. bordering upon the north, northern, Hor. C. 3, 24, 38.— Absol.: Romanos ea loca finitimae provinciae adjungere, Caes. B. G. 3, 2 fin.: Marsi, Hor. Epod. 16, 3: bellum, Caes. B. C. 2, 38, 1; cf. Ov. Tr. 4, 10, 111: civitates, Liv. 1, 32, 2.— Subst.: fīnĭtĭmi, ōrum, m., neighbors: bella cum finitimis felicissime multa gessit, Cic. Rep. 2, 9; cf.: finitimi ac vicini, id. Sull. 20, 58; id. de Imp. Pomp. 4, 9; Caes. B. G. 1, 2, 4; 1, 5, 4; 2, 16, 2 et saep. — Trop., bordering upon, adjoining, nearly related, like. With dat.: unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut audacia, quae fidentiae finitima est, Cic. Inv. 2, 54, 165; cf. id. de Or. 2, 44, 185: metus aegritudini, id. Tusc. 4, 30, 64: falsa veris, closely allied, id. Ac. 2, 21, 68: deterrimum genus optimo, id. Rep. 1, 42: consensus principum administrationi, id. ib. 1, 28: poëta oratori, id. de Or. 1. 16, 70; cf.: historia huic generi, id. Or. 20, 66: Autronii nomen finitimum maxime est hujus periculo et crimini, is very closely connected with, id. Sull. 25, 71.— Absol.: illa, quae propinqua videntur et finitima esse, Cic. Inv. 2, 54, 165: artium studiorumque quasi finitima vicinitas, id. Brut. 42, 156: finitimum malum, id. Rep. 1, 28.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
fīnĭtĭmus or
Headword (normalized):
fīnĭtĭmus or
Headword (normalized/stripped):
finitimus or
IDX:
18221
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n18204
Key:
finitimus

Data

{'content': 'fīnĭtĭmus or fīnĭtŭmus, a, um, adj. finis; cf. maritimus, bordering upon, adjoining, neighboring (class.; syn.: vicinus, confinis, conterminus, contiguus, continens). Lit. Adj. With dat.: sumus enim finitimi Atinatibus, Cic. Planc. 9, 22: Galli Belgis, Caes. B. G. 2, 2, 3: homines bellicosi locis patentibus, id. ib. 1, 10, 2: regnum Ariobarzanis vestris vectigalibus, Cic. de Imp. Pomp. 2, 5: aër mari, id. N. D. 2, 39, 101: latus Boreae, i. e. bordering upon the north, northern, Hor. C. 3, 24, 38.— Absol.: Romanos ea loca finitimae provinciae adjungere, Caes. B. G. 3, 2 fin.: Marsi, Hor. Epod. 16, 3: bellum, Caes. B. C. 2, 38, 1; cf. Ov. Tr. 4, 10, 111: civitates, Liv. 1, 32, 2.— Subst.: fīnĭtĭmi, ōrum, m., neighbors: bella cum finitimis felicissime multa gessit, Cic. Rep. 2, 9; cf.: finitimi ac vicini, id. Sull. 20, 58; id. de Imp. Pomp. 4, 9; Caes. B. G. 1, 2, 4; 1, 5, 4; 2, 16, 2 et saep. — Trop., bordering upon, adjoining, nearly related, like. With dat.: unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut audacia, quae fidentiae finitima est, Cic. Inv. 2, 54, 165; cf. id. de Or. 2, 44, 185: metus aegritudini, id. Tusc. 4, 30, 64: falsa veris, closely allied, id. Ac. 2, 21, 68: deterrimum genus optimo, id. Rep. 1, 42: consensus principum administrationi, id. ib. 1, 28: poëta oratori, id. de Or. 1. 16, 70; cf.: historia huic generi, id. Or. 20, 66: Autronii nomen finitimum maxime est hujus periculo et crimini, is very closely connected with, id. Sull. 25, 71.— Absol.: illa, quae propinqua videntur et finitima esse, Cic. Inv. 2, 54, 165: artium studiorumque quasi finitima vicinitas, id. Brut. 42, 156: finitimum malum, id. Rep. 1, 28.\n', 'key': 'finitimus', 'type': 'main'}