View word page
Fĭdĭus
Fĭdĭus, ii, m. 1. fides, a surname of Jupiter, in Dionys. Halic. called Ζεὺς Πίστιος, identical with the Sabine Sancus: Nonas Sanco Fidione referrem, Ov. F. 6, 213; more usually connected with deus (dius) or medius (i. e. dius or deus, with the demonstr. part. me), and also joined into one word, mediusfidius, as an asseveration, qs. by the god of truth! as true as heaven! most certainly! itaque domi rituis nostri, qui per deum Fidium jurare vult, prodire solet in compluvium, Varr. ap. Non. 494, 30; cf. id. L. L. 5, § 66 Müll.: per deum Fidium quaeris, Plaut. As. 1, 1, 8: unum medius fidius tecum diem libentius posuerim, quam, etc., Cic. Fam. 5, 21, 1: quam mediusfidius veram licet cognoscas, Sall. C. 35, 2: non mediusfidius ipsas Athenas (loqui) tam Atticas dixerim, Plin. Ep. 4, 3, 5; Quint. 5, 12, 17 al.; cf. Paul. ex Fest. p. 147, 8 Müll.— Of Hercules, Tert. Idol. 20; cf. Serv. ad Verg. A. 4, 204.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
Fĭdĭus
Headword (normalized):
fĭdĭus
Headword (normalized/stripped):
fidius
Intro Text:
Fĭdĭus, ii, m. 1. fides, a surname of Jupiter, in Dionys. Halic. called Ζεὺς Πίστιος, identical with the Sabine Sancus: Nonas Sanco Fidione referrem, Ov. F. 6, 213; more usually connected with deus (dius) or medius (i. e. dius or deus, with the demonstr. part. me), and also joined into one word, mediusfidius, as an asseveration, qs. by the god of truth! as true as heaven! most certainly! itaque domi rituis nostri, qui per deum Fidium jurare vult, prodire solet in compluvium, Varr. ap. Non. 494, 30; cf. id. L. L. 5, § 66 Müll.: per deum Fidium quaeris, Plaut. As. 1, 1, 8: unum medius fidius tecum diem libentius posuerim, quam, etc., Cic. Fam. 5, 21, 1: quam mediusfidius veram licet cognoscas, Sall. C. 35, 2: non mediusfidius ipsas Athenas (loqui) tam Atticas dixerim, Plin. Ep. 4, 3, 5; Quint. 5, 12, 17 al.; cf. Paul. ex Fest. p. 147, 8 Müll.— Of Hercules, Tert. Idol. 20; cf. Serv. ad Verg. A. 4, 204.
IDX:
18155
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n18138
Key:
Fidius

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "Fĭdĭus, ii, m. 1. fides, a surname of Jupiter, in Dionys. Halic. called Ζεὺς Πίστιος, identical with the Sabine Sancus: Nonas Sanco Fidione referrem, Ov. F. 6, 213; more usually connected with deus (dius) or medius (i. e. dius or deus, with the demonstr. part. me), and also joined into one word, mediusfidius, as an asseveration, qs. by the god of truth! as true as heaven! most certainly! itaque domi rituis nostri, qui per deum Fidium jurare vult, prodire solet in compluvium, Varr. ap. Non. 494, 30; cf. id. L. L. 5, § 66 Müll.: per deum Fidium quaeris, Plaut. As. 1, 1, 8: unum medius fidius tecum diem libentius posuerim, quam, etc., Cic. Fam. 5, 21, 1: quam mediusfidius veram licet cognoscas, Sall. C. 35, 2: non mediusfidius ipsas Athenas (loqui) tam Atticas dixerim, Plin. Ep. 4, 3, 5; Quint. 5, 12, 17 al.; cf. Paul. ex Fest. p. 147, 8 Müll.— Of Hercules, Tert. Idol. 20; cf. Serv. ad Verg. A. 4, 204.\n",
  "key": "Fidius",
  "type": "main"
}