fātus
fātus, ūs, m. for. A word, saying, Mart. Cap. 7, § 802.— Esp., an oracle, a prophecy: Deliaco fatu, Mart. Cap. 1, § 24: ficta fatu, Sid. Ep. 9, 13.—Plur.: Apollinis fatus, Mart. Cap. 1, § 23.— Fate: incerto fatu fortunae aliorsum prorupit eventus, Amm. 23, 5, 8; Petr. 42, 77 al.; v. fatum, II. A.