Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

fastīgātē
fastīgātĭo
fastīgātus
fastīgĭum
fastīgo
fastōsus
fastŭōsus
fastus
fastus
fastūs
fātālis
fātālĭtas
fātālĭter
fatantur
fătĕor
fātĭcănus
fātĭcĭnus
fātĭdĭcus
fātĭfer
fătīgābĭlis
fătīgātĭo
View word page
fātālis
fātālis, e, adj. fatum, of or belonging to fate, ordained by fate or destiny, decreed, destined, fated, fatal (class.). In gen.: illa fatalis necessitas, quam εἱμαρμένην dicitis, Cic. N. D. 1, 20, 55: fatalis et immutabilis continuatio ordinis sempiterni, id. Ac. 1, 7, 29: summam fatalem conficere, id. Rep. 6, 12: divina atque fatalia, id. Part. 21, 73: casus, id. Phil. 6, 7, 19: consulatus ad salutem rei publicae prope fatalis, id. Cat. 4, 1, 2; cf.: hic annus fatalis ad interitum hujus urbis, id. ib. 3, 4, 9: anni, Tib. 1, 3, 53; Inscr. Orell. 4851: stamina, Tib. 1, 7, 1; Ov. M. 8, 452; cf. deae, i. e. the Fates, id. P. 1, 8, 64: libri, i. e. the Sibylline, Liv. 5, 14, 4; 5, 5, 11; Suet. Caes. 79 al.: verba, Ov. F. 4, 257: lex, i. e. fatum, id. M. 3, 316; 10, 203: labor, Hor. Ep. 2, 1, 11: ora fluminis, destined, Ov. M. 15, 54: mala. Suet. Ner. 40: mors, a natural death, Vell. 2, 4, 6; Plin. Ep. 1, 12, 1; cf.: mors fato propera, Tac. A. 1, 3.—In neutr. fatale est, with a subject-clause: tam fatale est, medicum adhibere, quam convalescere, Cic. Fat. 13, 30: quasi fatale esset, non posse Gallias debellari nisi a se consule, Suet. Ner. 43. — In partic., in a bad sense, dangerous, destructive, deadly (perh. only poet., and in post-Aug. prose): vincla, Lucr. 5, 876: telum, Verg. A. 12, 919: manus (Etruscorum), id. ib. 12, 232: jaculum, Ov. M. 5, 182: hasta, Sil. 2, 400: lignum, Ov. M. 8, 479: crinis, id. ib. 8, 85: aurum, id. ib. 9, 411: signum, id. ib. 13, 381: monstrum, Hor. C. 1, 37, 21: judex, id. ib. 3, 3, 19: hora, Suet. Ner. 49: DIES, dying-day, Inscr. Orell. 3023; 4758; cf.: si quid mihi fatale contigerit, Spart. Hadr. 4.—Hence, fātālĭter, adv., according to fate, fatally: omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter, * Cic. Div. 2, 7, 19; Suet. Caes. 59; Tac. H. 1, 71; Ov. M. 12, 67: mori, to die a natural death, Eutr. 1, 11.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
fātālis
Headword (normalized):
fātālis
Headword (normalized/stripped):
fatalis
IDX:
17792
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n17775
Key:
fatalis

Data

{'content': 'fātālis, e, adj. fatum, of or belonging to fate, ordained by fate or destiny, decreed, destined, fated, fatal (class.). In gen.: illa fatalis necessitas, quam εἱμαρμένην dicitis, Cic. N. D. 1, 20, 55: fatalis et immutabilis continuatio ordinis sempiterni, id. Ac. 1, 7, 29: summam fatalem conficere, id. Rep. 6, 12: divina atque fatalia, id. Part. 21, 73: casus, id. Phil. 6, 7, 19: consulatus ad salutem rei publicae prope fatalis, id. Cat. 4, 1, 2; cf.: hic annus fatalis ad interitum hujus urbis, id. ib. 3, 4, 9: anni, Tib. 1, 3, 53; Inscr. Orell. 4851: stamina, Tib. 1, 7, 1; Ov. M. 8, 452; cf. deae, i. e. the Fates, id. P. 1, 8, 64: libri, i. e. the Sibylline, Liv. 5, 14, 4; 5, 5, 11; Suet. Caes. 79 al.: verba, Ov. F. 4, 257: lex, i. e. fatum, id. M. 3, 316; 10, 203: labor, Hor. Ep. 2, 1, 11: ora fluminis, destined, Ov. M. 15, 54: mala. Suet. Ner. 40: mors, a natural death, Vell. 2, 4, 6; Plin. Ep. 1, 12, 1; cf.: mors fato propera, Tac. A. 1, 3.—In neutr. fatale est, with a subject-clause: tam fatale est, medicum adhibere, quam convalescere, Cic. Fat. 13, 30: quasi fatale esset, non posse Gallias debellari nisi a se consule, Suet. Ner. 43. — In partic., in a bad sense, dangerous, destructive, deadly (perh. only poet., and in post-Aug. prose): vincla, Lucr. 5, 876: telum, Verg. A. 12, 919: manus (Etruscorum), id. ib. 12, 232: jaculum, Ov. M. 5, 182: hasta, Sil. 2, 400: lignum, Ov. M. 8, 479: crinis, id. ib. 8, 85: aurum, id. ib. 9, 411: signum, id. ib. 13, 381: monstrum, Hor. C. 1, 37, 21: judex, id. ib. 3, 3, 19: hora, Suet. Ner. 49: DIES, dying-day, Inscr. Orell. 3023; 4758; cf.: si quid mihi fatale contigerit, Spart. Hadr. 4.—Hence, fātālĭter, adv., according to fate, fatally: omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter, * Cic. Div. 2, 7, 19; Suet. Caes. 59; Tac. H. 1, 71; Ov. M. 12, 67: mori, to die a natural death, Eutr. 1, 11.\n', 'key': 'fatalis', 'type': 'main'}