Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

fastīdĭo
fastīdĭōsē
fastīdĭōsus
fastīdĭtas
fastīdītus
fastīdĭum
fastīgātē
fastīgātĭo
fastīgātus
fastīgĭum
fastīgo
fastōsus
fastŭōsus
fastus
fastus
fastūs
fātālis
fātālĭtas
fātālĭter
fatantur
fătĕor
View word page
fastīgo
fastīgo, āvi, ātum, 1, v. a. v. fastigium, to make pointed, to sharpen to a point, to raise or bring to a point (in the verb. finit. only post-Aug., not in Cic.). Lit.: frumenta verno tempore fastigantur in stipulam, grow up into a straw with a sharpened point, Plin. 18, 7, 10, § 52: folia in exilitatem fastigantur, id. 24, 19, 118, § 178: (terra) spatiosa modice paulatim se ipsa fastigat, Mel. 2, 1, 5: se molliter (Africa), id. 1, 4, 1; 3, 10, 5.—In the part. perf.: scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis summissioribus ... fastigatam, sicut tecta aedificiorum sunt, testudinem faciebant, Liv. 44, 9, 6: collis in modum metae in acutum cacumen a fundo satis lato fastigatus, id. 37, 27, 7: fastigatus in mucronem, Plin. 2, 25, 22, § 89: fastigatā longitudine (margaritarum), id. 9, 35, 56, § 113.— Transf. (Cf. fastigium, I. B. 2.) Fastigatus, sloping up to a point, sloped; sloping down, steep, descending: collis leniter fastigatus paulatim ad planitiem redibat, Caes. B. G. 2, 8, 3: tigna ... prona ac fastigata, ut secundum naturam fluminis procumberent, id. ib. 4, 17, 4.— (Cf. I. B. 3.) In the later grammarians, to mark with an accent, to accent: ut fastigetur, longa brevisve fuat, Mart. Cap. 3, § 262.— Trop., to elevate, exalt (late Lat.): qui statum celsitudinis tuae titulorum parilitate fastigat, Sid. Ep. 3, 6: quamquam diademate crinem Fastigatus eas, id. Carm. 2, 5.—Hence, fastīgātus, a, um, P. a., high, exalted (late Lat.): ad arcem fastigatissimae felicitatis evectus, Sid. Ep. 2. 4: duo fastigatissimi consulares, id. ib. 1, 9.—Adv.: fastīgāte, Caes. B. G. 4, 17, 4; id. B. C. 2, 10, 5.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
fastīgo
Headword (normalized):
fastīgo
Headword (normalized/stripped):
fastigo
IDX:
17786
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n17769
Key:
fastigo

Data

{'content': 'fastīgo, āvi, ātum, 1, v. a. v. fastigium, to make pointed, to sharpen to a point, to raise or bring to a point (in the verb. finit. only post-Aug., not in Cic.). Lit.: frumenta verno tempore fastigantur in stipulam, grow up into a straw with a sharpened point, Plin. 18, 7, 10, § 52: folia in exilitatem fastigantur, id. 24, 19, 118, § 178: (terra) spatiosa modice paulatim se ipsa fastigat, Mel. 2, 1, 5: se molliter (Africa), id. 1, 4, 1; 3, 10, 5.—In the part. perf.: scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis summissioribus ... fastigatam, sicut tecta aedificiorum sunt, testudinem faciebant, Liv. 44, 9, 6: collis in modum metae in acutum cacumen a fundo satis lato fastigatus, id. 37, 27, 7: fastigatus in mucronem, Plin. 2, 25, 22, § 89: fastigatā longitudine (margaritarum), id. 9, 35, 56, § 113.— Transf. (Cf. fastigium, I. B. 2.) Fastigatus, sloping up to a point, sloped; sloping down, steep, descending: collis leniter fastigatus paulatim ad planitiem redibat, Caes. B. G. 2, 8, 3: tigna ... prona ac fastigata, ut secundum naturam fluminis procumberent, id. ib. 4, 17, 4.— (Cf. I. B. 3.) In the later grammarians, to mark with an accent, to accent: ut fastigetur, longa brevisve fuat, Mart. Cap. 3, § 262.— Trop., to elevate, exalt (late Lat.): qui statum celsitudinis tuae titulorum parilitate fastigat, Sid. Ep. 3, 6: quamquam diademate crinem Fastigatus eas, id. Carm. 2, 5.—Hence, fastīgātus, a, um, P. a., high, exalted (late Lat.): ad arcem fastigatissimae felicitatis evectus, Sid. Ep. 2. 4: duo fastigatissimi consulares, id. ib. 1, 9.—Adv.: fastīgāte, Caes. B. G. 4, 17, 4; id. B. C. 2, 10, 5.\n', 'key': 'fastigo', 'type': 'main'}