Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

fassus
fasti
fastīdĭbĭlis
fastīdĭenter
fastīdĭlĭter
fastīdĭo
fastīdĭōsē
fastīdĭōsus
fastīdĭtas
fastīdītus
fastīdĭum
fastīgātē
fastīgātĭo
fastīgātus
fastīgĭum
fastīgo
fastōsus
fastŭōsus
fastus
fastus
fastūs
View word page
fastīdĭum
fastīdĭum, ĭi, n. cf. 2. fastus, a loathing, aversion for any thing, esp. for any sort of enjoyment (very freq. and class.; cf. taedium, nausea, etc.). Lit., nausea, squeamishness, loathing, distaste for food: cibi satietas et fastidium, Cic. Inv. 1, 17, 25: mel fastidium creat, Plin. 22, 24, 50, § 109: fastidium abigere, id. 23, 9, 81, § 161: auferre, id. 19, 8, 38, § 127: discutere, id. 23, 1, 27, § 54: detrahere, id. 22, 25, 74, § 155.—In plur.: magna movet stomacho fastidia, etc., Hor. S. 2, 4, 78; 2, 2, 14; 2, 6, 86; Juv. 14, 184; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.— Esp. of a spoiled, pampered taste, niceness, daintiness, delicacy, Varr. R. R. 3, 9, 18: tantum in illis esse fastidium; ut nollent attingere nisi eodem die captum piscem, Sen. Q. N. 3, 18; cf. Vulg. Ezech. 16, 31.— Transf. to sight: oculorum in hominum insolentium indignitate fastidium, Cic. Fam. 2, 16, 2.— Trop., dislike, aversion, disgust, fastidiousness. In gen.: ab aliqua re celerrime fastidio quodam et satietate abalienari, Cic. de Or. 3, 25, 98; cf.: si (eloquentia) et ex copia satietatem et ex amplitudine fastidium tulerit, Quint. 5, 14, 30: nescis quantum interdum afferat hominibus fastidii, quantum satietatis, Cic. Mur. 9, 21: satiari fastidio similitudinis, id. de Or. 3, 50, 193: nulla voluptas est, quae non assiduitate fastidium pariat, Plin. 12, 17, 40, § 81: vitato assiduitatis fastidio, Suet. Tib. 10: rudem esse omnino in nostris poëtis, aut inertissimae segnitiae est, aut fastidii delicatissimi, Cic. Fin. 1, 2, 5: quae habent ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium, id. Tusc. 4, 10, 23: audiendi, id. Opt. Gen. 4, 12: insolens domesticarum rerum, id. Fin. 1, 3, 10: omnis stultitia laborat fastidio sui, Sen. Ep. 9 fin.: nec id fit fastidio meo, Cic. Phil. 12, 8, 20: ne sit fastidio Graecos sequi, Plin. 7, 1, 1, § 8: ipsum lignum in fastidio est, is despised, id. 12, 19, 42, § 91; cf.: aliquid fastidio damnare, id. 11, 2, 1, § 4: non omnia (i. e. arbores) in omnibus locis nasci docuimus, nec translata vivere: hoc alias fastidio evenit, fastidious or delicate nature, id. 16, 32, 58, § 134.—In plur.: non tam ea, quae recta essent, probari, quam quae prava sunt, fastidiis adhaerescere, Cic. de Or. 1, 61, 258; cf.: spectatoris fastidia ferre superbi, Hor. Ep. 2, 1, 215: opem ferre poëtis antiquis contra fastidia nostra, id. S. 1, 10, 7: matri longa decem tulerunt fastidia menses, Verg. E. 4, 61.— In partic. (with the notion of fastus predominating), scornful contempt, haughtiness, pride (syn.: elatio, vanitas, arrogantia, superbia, fastus): ex eorum (divitiorum) fastidio et superbia (regna) nata esse commemorant, Cic. Rep. 1, 32 Mos. N. cr.; cf.: superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus, id. Off. 1, 26, 90; id. Agr. 1, 7, 20; cf.: superbia et fastidio amplissimos honores repudiare, Plin. Pan. 55, 4: si essent arrogantes, non possem ferre fastidium, id. Phil. 10, 9, 18: efferri fastidio et contumaciā, Cic. Lael. 15, 54.—In plur.: superba pati fastidia? Verg. E. 2, 15: oderunt fastidia divi, Tib. 1, 8, 69: qui tulerit Meroes fastidia longa superbae, Calp. E. 11, 50: veteris fastidia quercus, Juv. 14, 184.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
fastīdĭum
Headword (normalized):
fastīdĭum
Headword (normalized/stripped):
fastidium
IDX:
17781
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n17764
Key:
fastidium

Data

{'content': 'fastīdĭum, ĭi, n. cf. 2. fastus, a loathing, aversion for any thing, esp. for any sort of enjoyment (very freq. and class.; cf. taedium, nausea, etc.). Lit., nausea, squeamishness, loathing, distaste for food: cibi satietas et fastidium, Cic. Inv. 1, 17, 25: mel fastidium creat, Plin. 22, 24, 50, § 109: fastidium abigere, id. 23, 9, 81, § 161: auferre, id. 19, 8, 38, § 127: discutere, id. 23, 1, 27, § 54: detrahere, id. 22, 25, 74, § 155.—In plur.: magna movet stomacho fastidia, etc., Hor. S. 2, 4, 78; 2, 2, 14; 2, 6, 86; Juv. 14, 184; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.— Esp. of a spoiled, pampered taste, niceness, daintiness, delicacy, Varr. R. R. 3, 9, 18: tantum in illis esse fastidium; ut nollent attingere nisi eodem die captum piscem, Sen. Q. N. 3, 18; cf. Vulg. Ezech. 16, 31.— Transf. to sight: oculorum in hominum insolentium indignitate fastidium, Cic. Fam. 2, 16, 2.— Trop., dislike, aversion, disgust, fastidiousness. In gen.: ab aliqua re celerrime fastidio quodam et satietate abalienari, Cic. de Or. 3, 25, 98; cf.: si (eloquentia) et ex copia satietatem et ex amplitudine fastidium tulerit, Quint. 5, 14, 30: nescis quantum interdum afferat hominibus fastidii, quantum satietatis, Cic. Mur. 9, 21: satiari fastidio similitudinis, id. de Or. 3, 50, 193: nulla voluptas est, quae non assiduitate fastidium pariat, Plin. 12, 17, 40, § 81: vitato assiduitatis fastidio, Suet. Tib. 10: rudem esse omnino in nostris poëtis, aut inertissimae segnitiae est, aut fastidii delicatissimi, Cic. Fin. 1, 2, 5: quae habent ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium, id. Tusc. 4, 10, 23: audiendi, id. Opt. Gen. 4, 12: insolens domesticarum rerum, id. Fin. 1, 3, 10: omnis stultitia laborat fastidio sui, Sen. Ep. 9 fin.: nec id fit fastidio meo, Cic. Phil. 12, 8, 20: ne sit fastidio Graecos sequi, Plin. 7, 1, 1, § 8: ipsum lignum in fastidio est, is despised, id. 12, 19, 42, § 91; cf.: aliquid fastidio damnare, id. 11, 2, 1, § 4: non omnia (i. e. arbores) in omnibus locis nasci docuimus, nec translata vivere: hoc alias fastidio evenit, fastidious or delicate nature, id. 16, 32, 58, § 134.—In plur.: non tam ea, quae recta essent, probari, quam quae prava sunt, fastidiis adhaerescere, Cic. de Or. 1, 61, 258; cf.: spectatoris fastidia ferre superbi, Hor. Ep. 2, 1, 215: opem ferre poëtis antiquis contra fastidia nostra, id. S. 1, 10, 7: matri longa decem tulerunt fastidia menses, Verg. E. 4, 61.— In partic. (with the notion of fastus predominating), scornful contempt, haughtiness, pride (syn.: elatio, vanitas, arrogantia, superbia, fastus): ex eorum (divitiorum) fastidio et superbia (regna) nata esse commemorant, Cic. Rep. 1, 32 Mos. N. cr.; cf.: superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus, id. Off. 1, 26, 90; id. Agr. 1, 7, 20; cf.: superbia et fastidio amplissimos honores repudiare, Plin. Pan. 55, 4: si essent arrogantes, non possem ferre fastidium, id. Phil. 10, 9, 18: efferri fastidio et contumaciā, Cic. Lael. 15, 54.—In plur.: superba pati fastidia? Verg. E. 2, 15: oderunt fastidia divi, Tib. 1, 8, 69: qui tulerit Meroes fastidia longa superbae, Calp. E. 11, 50: veteris fastidia quercus, Juv. 14, 184.\n', 'key': 'fastidium', 'type': 'main'}