View word page
fartor
fartor, ōris, m. id.. A stuffer, fattener of fowls, poulterer: pinguem quoque facere gallinam quamquam fartoris non rustici sit officium, Col. 8, 7, 1; Inscr. Grut. 580, 15; Inscr. Rein. cl. 9, no. 12: cuppedinarii omnes, cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, Ter. Eun. 2, 2, 26; cf.: minimeque artes eae probandae quae ministrae sunt voluptatum, cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, ut ait Terentius, Cic. Off. 1, 42, 150: cum scurris fartor, Hor. S. 2, 3, 229 (v. Dillenb. ad loc.).— A sausagemaker (only once in the doubtful passage): de nostro saepe edunt, quod fartores faciunt, Plaut. Truc. 1, 2, 12 (dub.; Spengel, qui custodem oblectant).— Transf.: fartores nomenclatores, qui clam velut infercirent nomina salutatorum in aurem candidati, Paul. ex Fest. p. 88, 15 Müll.; cf.: fartori nomenclatori, Placid. p. 464.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
fartor
Headword (normalized):
fartor
Headword (normalized/stripped):
fartor
Intro Text:
fartor, ōris, m. id.. A stuffer, fattener of fowls, poulterer: pinguem quoque facere gallinam quamquam fartoris non rustici sit officium, Col. 8, 7, 1; Inscr. Grut. 580, 15; Inscr. Rein. cl. 9, no. 12: cuppedinarii omnes, cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, Ter. Eun. 2, 2, 26; cf.: minimeque artes eae probandae quae ministrae sunt voluptatum, cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, ut ait Terentius, Cic. Off. 1, 42, 150: cum scurris fartor, Hor. S. 2, 3, 229 (v. Dillenb. ad loc.).— A sausagemaker (only once in the doubtful passage): de nostro saepe edunt, quod fartores faciunt, Plaut. Truc. 1, 2, 12 (dub.; Spengel, qui custodem oblectant).— Transf.: fartores nomenclatores, qui clam velut infercirent nomina salutatorum in aurem candidati, Paul. ex Fest. p. 88, 15 Müll.; cf.: fartori nomenclatori, Placid. p. 464.
IDX:
17745
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n17728
Key:
fartor

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "fartor, ōris, m. id..  A stuffer, fattener of fowls, poulterer: pinguem quoque facere gallinam quamquam fartoris non rustici sit officium, Col. 8, 7, 1; Inscr. Grut. 580, 15; Inscr. Rein. cl. 9, no. 12: cuppedinarii omnes, cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, Ter. Eun. 2, 2, 26; cf.: minimeque artes eae probandae quae ministrae sunt voluptatum, cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, ut ait Terentius, Cic. Off. 1, 42, 150: cum scurris fartor, Hor. S. 2, 3, 229 (v. Dillenb. ad loc.).— A sausagemaker (only once in the doubtful passage): de nostro saepe edunt, quod fartores faciunt, Plaut. Truc. 1, 2, 12 (dub.; Spengel, qui custodem oblectant).— Transf.: fartores nomenclatores, qui clam velut infercirent nomina salutatorum in aurem candidati, Paul. ex Fest. p. 88, 15 Müll.; cf.: fartori nomenclatori, Placid. p. 464.\n",
  "key": "fartor",
  "type": "main"
}