fāmātus
            
          
          fāmātus, a, um, adj. fama, II. B. 2., in bad odor, notorious, disreputable: quibus criminibus haec causa famata est, Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            fāmātus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            famatus
           
          
            Intro Text:
            fāmātus, a, um, adj. fama, II. B. 2., in bad odor, notorious, disreputable: quibus criminibus haec causa famata est, Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n17635
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "fāmātus, a, um, adj. fama, II. B. 2., in bad odor, notorious, disreputable: quibus criminibus haec causa famata est, Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301.\n",
  "key": "famatus",
  "type": "main"
}