fāmātus
fāmātus, a, um, adj. fama, II. B. 2., in bad odor, notorious, disreputable: quibus criminibus haec causa famata est, Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301.
No short def.
Headword (normalized):
fāmātus
Headword (normalized/stripped):
famatus
Intro Text:
fāmātus, a, um, adj. fama, II. B. 2., in bad odor, notorious, disreputable: quibus criminibus haec causa famata est, Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n17635
No citations.
{
"content": "fāmātus, a, um, adj. fama, II. B. 2., in bad odor, notorious, disreputable: quibus criminibus haec causa famata est, Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301.\n",
"key": "famatus",
"type": "main"
}