falsĭlŏquus (
falsĭlŏquus (-locus), a, um, adj. falsus + loquor, that speaks falsehoods: quarum rerum te falsilocum mihi esse nolo. Plaut. Capt. 2, 2, 14; Prud. Apoth. 107; also Plaut. Mil. 2, 2, 36, glossema.—Subst.: fal-sĭlŏquus, i, m., a false accuser, Vulg. Job, 16, 9.
No short def.
Headword (normalized):
falsĭlŏquus (
Headword (normalized/stripped):
falsiloquus (
Intro Text:
falsĭlŏquus (-locus), a, um, adj. falsus + loquor, that speaks falsehoods: quarum rerum te falsilocum mihi esse nolo. Plaut. Capt. 2, 2, 14; Prud. Apoth. 107; also Plaut. Mil. 2, 2, 36, glossema.—Subst.: fal-sĭlŏquus, i, m., a false accuser, Vulg. Job, 16, 9.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n17626
No citations.
{
"content": "falsĭlŏquus (-locus), a, um, adj. falsus + loquor, that speaks falsehoods: quarum rerum te falsilocum mihi esse nolo. Plaut. Capt. 2, 2, 14; Prud. Apoth. 107; also Plaut. Mil. 2, 2, 36, glossema.—Subst.: fal-sĭlŏquus, i, m., a false accuser, Vulg. Job, 16, 9.\n",
"key": "falsiloquus",
"type": "main"
}