falco
falco, ōnis, m. v. flecto, = φάλκων, a falcon. Lit., Serv. Verg. A. 10, 146; Isid. Orig. 12, 7, 57 al.— Transf.: falcones dicuntur, quorum digiti pollices in pedibus intro sunt curvati, Paul. ex Fest. p. 88, 8 Müll.; cf. falcula, II. A.