exstinctĭo (
exstinctĭo (ext-), ōnis, f. exstinguo. —Prop., a putting out; trop., extinction, annihilation (very rare): supremus ille dies non exstinctionem sed commutationem affert loci, Cic. Tusc. 1, 49, 117: vitae, Cic. ap. Aug. de Trm. 14 fin. (Cic. Hortens. Fragm. 90).
No short def.
Headword (normalized):
exstinctĭo (
Headword (normalized/stripped):
exstinctio (
Intro Text:
exstinctĭo (ext-), ōnis, f. exstinguo. —Prop., a putting out; trop., extinction, annihilation (very rare): supremus ille dies non exstinctionem sed commutationem affert loci, Cic. Tusc. 1, 49, 117: vitae, Cic. ap. Aug. de Trm. 14 fin. (Cic. Hortens. Fragm. 90).
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n17259
No citations.
{
"content": "exstinctĭo (ext-), ōnis, f. exstinguo. —Prop., a putting out; trop., extinction, annihilation (very rare): supremus ille dies non exstinctionem sed commutationem affert loci, Cic. Tusc. 1, 49, 117: vitae, Cic. ap. Aug. de Trm. 14 fin. (Cic. Hortens. Fragm. 90).\n",
"key": "exstinctio",
"type": "main"
}