existĭmātor (
existĭmātor (existŭm-), ōris, m. id., a judge of any thing, a critic (rare but class.): ut existimatores videamur loqui, non magistri, Cic. Or. 31, 112: doctus et intellegens, id. Brut. 93, 320; cf.: intellegens dicendi. id. ib. 54, 200: stultus alieni artificii, id. de Or. 3, 22, 83: non levis, Gell. 20, 1, 10: existimator metuendus (opp. admirandus orator), Cic. Brut. 39, 146.
No short def.
Headword (normalized):
existĭmātor (
Headword (normalized/stripped):
existimator (
Intro Text:
existĭmātor (existŭm-), ōris, m. id., a judge of any thing, a critic (rare but class.): ut existimatores videamur loqui, non magistri, Cic. Or. 31, 112: doctus et intellegens, id. Brut. 93, 320; cf.: intellegens dicendi. id. ib. 54, 200: stultus alieni artificii, id. de Or. 3, 22, 83: non levis, Gell. 20, 1, 10: existimator metuendus (opp. admirandus orator), Cic. Brut. 39, 146.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n16896
No citations.
{
"content": "existĭmātor (existŭm-), ōris, m. id., a judge of any thing, a critic (rare but class.): ut existimatores videamur loqui, non magistri, Cic. Or. 31, 112: doctus et intellegens, id. Brut. 93, 320; cf.: intellegens dicendi. id. ib. 54, 200: stultus alieni artificii, id. de Or. 3, 22, 83: non levis, Gell. 20, 1, 10: existimator metuendus (opp. admirandus orator), Cic. Brut. 39, 146.\n",
"key": "existimator",
"type": "main"
}