Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

exercĭtāmentum
exercĭtātē
exercĭtātĭo
exercĭtātor
exercĭtātōrĭus
exercĭtātrix
exercĭtātus
exercĭte
exercĭtĭo
exercĭtĭum
exercĭto
exercĭtor
exercĭtōrĭus
exercĭtŭālis
exercĭtus
exercĭtus
exĕro
ex-erro
exertus
exēsor
exesto
View word page
exercĭto
exercĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. exerceo, II., to exercise diligently or frequently, practise (in the verb. finit. rare, but very freq. and class. as P. a.): Achilles ibi se ac suos cursu exercitavisse memoratur, Mel. 2, 1, 5: corpus atque ingenium patriae, Sall. Or. de Rep. Ordin. 18: quamlibet per alia in scholis exercitati sumus, Quint. 2, 10, 9.— Pregn., to vex, agitate, disturb. disquiet.—Pass. in mid. force: exercitabar, Vulg. Psa. 76, 6; cf. v. 3.—Hence, exer-cĭtātus, a, um, P. a. Well exercised, practised, versed, trained: in aliqua re versatus exercitatusque, Cic. Ac. 2, 34, 110; cf.: homo et in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus, id. Quint. 1, 3: homo in arithmeticis satis exercitatus, id. Att. 14, 12 fin.: homines in armis, Caes. B. C. 1, 57: in re militari, Cic. Font. 14, 31: in illo genere, id. Rep. 1, 6: in propagandis, in regendis finibus, id. Mur. 9, 22: in uxoribus necandis, id. Clu. 19, 52: curis agitatus et exercitatus animus, id. Rep. 6, 26: milites superioribus proeliis exercitati, Caes. B. G. 2, 20, 3: glaebis subigendis exercitati, Cic. Agr. 2, 31, 84: animi studio exercitata velocitas, Quint. 5, 10, 123.—Comp.: paratiores erunt et tamquam exercitatiores ad bene de multis promerendum, Cic. Off. 2, 15, 53: (an sum) rudis in re publica? quis exercitatior? id. Phil. 6, 6, 17.—Sup.: in maritimis rebus exercitatissimi paratissimique, Cic. de Imp. Pomp. 18, 55: in armis, Caes. B. G. 1, 36 fin.: ad aliquam rem, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142: Etrusci ostentorum exercitatissimi interpretes, id. Div. 1, 42, 93: scripturarum, Tert. adv. Haer. 17.— (Acc. to exerceo, II. C.) Greatly vexed, tossed, agitated (very rare): Syrtes exercitatae Noto, Hor. Epod. 9, 31: senex exercitati vultus, disquieted, troubled, Petr. 83; cf. Vulg. Psa. 76, 3.—Comp.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, Tac. Agr. 5.—Adv.: exercĭtāte (acc. to A.), with practice, in a practised manner: exercitatius, Sen. Ep. 90 med.: exercitatissime, Arn. 3, 113.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
exercĭto
Headword (normalized):
exercĭto
Headword (normalized/stripped):
exercito
IDX:
16836
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n16819
Key:
exercito

Data

{'content': 'exercĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. exerceo, II., to exercise diligently or frequently, practise (in the verb. finit. rare, but very freq. and class. as P. a.): Achilles ibi se ac suos cursu exercitavisse memoratur, Mel. 2, 1, 5: corpus atque ingenium patriae, Sall. Or. de Rep. Ordin. 18: quamlibet per alia in scholis exercitati sumus, Quint. 2, 10, 9.— Pregn., to vex, agitate, disturb. disquiet.—Pass. in mid. force: exercitabar, Vulg. Psa. 76, 6; cf. v. 3.—Hence, exer-cĭtātus, a, um, P. a. Well exercised, practised, versed, trained: in aliqua re versatus exercitatusque, Cic. Ac. 2, 34, 110; cf.: homo et in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus, id. Quint. 1, 3: homo in arithmeticis satis exercitatus, id. Att. 14, 12 fin.: homines in armis, Caes. B. C. 1, 57: in re militari, Cic. Font. 14, 31: in illo genere, id. Rep. 1, 6: in propagandis, in regendis finibus, id. Mur. 9, 22: in uxoribus necandis, id. Clu. 19, 52: curis agitatus et exercitatus animus, id. Rep. 6, 26: milites superioribus proeliis exercitati, Caes. B. G. 2, 20, 3: glaebis subigendis exercitati, Cic. Agr. 2, 31, 84: animi studio exercitata velocitas, Quint. 5, 10, 123.—Comp.: paratiores erunt et tamquam exercitatiores ad bene de multis promerendum, Cic. Off. 2, 15, 53: (an sum) rudis in re publica? quis exercitatior? id. Phil. 6, 6, 17.—Sup.: in maritimis rebus exercitatissimi paratissimique, Cic. de Imp. Pomp. 18, 55: in armis, Caes. B. G. 1, 36 fin.: ad aliquam rem, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142: Etrusci ostentorum exercitatissimi interpretes, id. Div. 1, 42, 93: scripturarum, Tert. adv. Haer. 17.— (Acc. to exerceo, II. C.) Greatly vexed, tossed, agitated (very rare): Syrtes exercitatae Noto, Hor. Epod. 9, 31: senex exercitati vultus, disquieted, troubled, Petr. 83; cf. Vulg. Psa. 76, 3.—Comp.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, Tac. Agr. 5.—Adv.: exercĭtāte (acc. to A.), with practice, in a practised manner: exercitatius, Sen. Ep. 90 med.: exercitatissime, Arn. 3, 113.\n', 'key': 'exercito', 'type': 'main'}