Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

ajūga:
āla
Ălăbanda
ălăbarches and
ălăbaster
ălăbastrītes
Ălăbastron
ălăbēta
Ălăbis
ălăcer
ălăcrĭtas
ălăcrĭter
Ălămanni
Ălānus
ălăpa
ălăpus
Ălărīcus
ālārĭus
Alasi
Ălastor
ălăternus
View word page
ălăcrĭtas
ălăcrĭtas, ātis, f. alacer, the condition or quality of alacer, liveliness, ardor, briskness, alacrity, eagerness, promptness, joy, gladness: alacritas rei publicae defendendae, Cic. Phil. 4, 1: mirā sum alacritate ad litigandum, Cic. Att. 2, 7; so id. ib. 16, 3: alacritas studiumque pugnandi, Caes. B. G. 1, 46: animi incitatio atque alacritas, id. B. C. 3, 92: alacritas animae suae, Vulg. Eccli. 45, 29: finem orationis ingens alacritas consecuta est, Tac. Agr. 35: (naves) citae remis augebantur alacritate militum in speciem ac terrorem, id. A. 2, 6.—Of animals: canum in venando, Cic. N. D. 2, 63. —Of a joyous state of mind as made known by external demeanor, transport, rapture, ecstasy: inanis alacritas, id est laetitia gestiens, Cic. Tusc. 4, 16, 36: vir temperatus, constans, sine metu, sine aegritudine, sine alacritate ullā, sine libidine, id. ib. 5, 16, 48. —With obj. gen., joy on account of something: clamor Romanorum alacritate perfecti operis sublatus, Liv. 2, 10 med.—* In plur.: vigores quidam mentium et alacritates, Gell. 19, 12, 4.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
ălăcrĭtas
Headword (normalized):
ălăcrĭtas
Headword (normalized/stripped):
alacritas
IDX:
1675
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n1675
Key:
alacritas

Data

{'content': 'ălăcrĭtas, ātis, f. alacer, the condition or quality of alacer, liveliness, ardor, briskness, alacrity, eagerness, promptness, joy, gladness: alacritas rei publicae defendendae, Cic. Phil. 4, 1: mirā sum alacritate ad litigandum, Cic. Att. 2, 7; so id. ib. 16, 3: alacritas studiumque pugnandi, Caes. B. G. 1, 46: animi incitatio atque alacritas, id. B. C. 3, 92: alacritas animae suae, Vulg. Eccli. 45, 29: finem orationis ingens alacritas consecuta est, Tac. Agr. 35: (naves) citae remis augebantur alacritate militum in speciem ac terrorem, id. A. 2, 6.—Of animals: canum in venando, Cic. N. D. 2, 63. —Of a joyous state of mind as made known by external demeanor, transport, rapture, ecstasy: inanis alacritas, id est laetitia gestiens, Cic. Tusc. 4, 16, 36: vir temperatus, constans, sine metu, sine aegritudine, sine alacritate ullā, sine libidine, id. ib. 5, 16, 48. —With obj. gen., joy on account of something: clamor Romanorum alacritate perfecti operis sublatus, Liv. 2, 10 med.—* In plur.: vigores quidam mentium et alacritates, Gell. 19, 12, 4.\n', 'key': 'alacritas', 'type': 'main'}