ălăcrĭtas
ălăcrĭtas, ātis, f. alacer, the condition or quality of alacer, liveliness, ardor, briskness, alacrity, eagerness, promptness, joy, gladness: alacritas rei publicae defendendae, Cic. Phil. 4, 1: mirā sum alacritate ad litigandum, Cic. Att. 2, 7; so id. ib. 16, 3: alacritas studiumque pugnandi, Caes. B. G. 1, 46: animi incitatio atque alacritas, id. B. C. 3, 92: alacritas animae suae, Vulg. Eccli. 45, 29: finem orationis ingens alacritas consecuta est, Tac. Agr. 35: (naves) citae remis augebantur alacritate militum in speciem ac terrorem, id. A. 2, 6.—Of animals: canum in venando, Cic. N. D. 2, 63. —Of a joyous state of mind as made known by external demeanor, transport, rapture, ecstasy: inanis alacritas, id est laetitia gestiens, Cic. Tusc. 4, 16, 36: vir temperatus, constans, sine metu, sine aegritudine, sine alacritate ullā, sine libidine, id. ib. 5, 16, 48. —With obj. gen., joy on account of something: clamor Romanorum alacritate perfecti operis sublatus, Liv. 2, 10 med.—* In plur.: vigores quidam mentium et alacritates, Gell. 19, 12, 4.
ShortDef
No short def.
Debugging
Headword (normalized):
ălăcrĭtas
Headword (normalized/stripped):
alacritas
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n1675
Data
{'content': 'ălăcrĭtas, ātis, f. alacer, the condition or quality of alacer, liveliness, ardor, briskness, alacrity, eagerness, promptness, joy, gladness: alacritas rei publicae defendendae, Cic. Phil. 4, 1: mirā sum alacritate ad litigandum, Cic. Att. 2, 7; so id. ib. 16, 3: alacritas studiumque pugnandi, Caes. B. G. 1, 46: animi incitatio atque alacritas, id. B. C. 3, 92: alacritas animae suae, Vulg. Eccli. 45, 29: finem orationis ingens alacritas consecuta est, Tac. Agr. 35: (naves) citae remis augebantur alacritate militum in speciem ac terrorem, id. A. 2, 6.—Of animals: canum in venando, Cic. N. D. 2, 63. —Of a joyous state of mind as made known by external demeanor, transport, rapture, ecstasy: inanis alacritas, id est laetitia gestiens, Cic. Tusc. 4, 16, 36: vir temperatus, constans, sine metu, sine aegritudine, sine alacritate ullā, sine libidine, id. ib. 5, 16, 48. —With obj. gen., joy on account of something: clamor Romanorum alacritate perfecti operis sublatus, Liv. 2, 10 med.—* In plur.: vigores quidam mentium et alacritates, Gell. 19, 12, 4.\n', 'key': 'alacritas', 'type': 'main'}