View word page
excessus
excessus, ūs, m. excedo, I. A. 2. and B. 2.. A departure. In gen.: excessus ejus, Vell. 1, 15, 1.—Esp., a departure from life: in his esse et excessum e vita et in vita mansionem, Cic. Fin. 3, 18, 60; Val. Max. 9, 13 prooem.; Sen. Ep. 26, 4; for which also, vitae, Cic. Tusc. 1, 12, 27; Val. Max. 7, 2, ext. 1: post obitum, vel potius excessum Romuli, Cic. Rep. 2, 30; cf. so of Romulus, id. ib. 2, 12; once in Cic. Leg. 1, 1, 3; and freq. in post-Aug. prose excessus alone, death, Tac. A. 1, 7; 14; Suet. Tib. 22; 70; id. Calig. 1; 9; 48; id. Ner. 5; id. Vesp. 3 al.— Trop., a leaving of the mental powers, loss of self-possession, = ἔκστασις: in excessu mentis, Vulg. Act. 11, 5; id. Psa. 30, 22.—Without mentis: ego dixi in excessu meo, Vulg. Psa. 115, 2.— A standing out, projecting beyond a certain limit. * Lit.: os calcis quadam parte sinuatur, quadam excessus habet, projections, Cels. 8, 1 fin.: montani excessus, Sol. 9, 2; Amm. 18, 6, 15: flexuosi excessus, id. 24, 4, 10.— Trop. A departing from the subject, digression (post-Aug.): egressio vel (quod usitatius esse coepit) excessus, sive est extra causam, etc., Quint. 3, 9, 4; cf. ib. § 1; Plin. Ep. 9, 26, 9; and in plur., Plin. H. N. praef. § 12.— A deviation, aberration from any thing: minuti a pudore excessus, Val. Max. 8, 2, 4: moderaminis, Prud. in Symm. 2, 990.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
excessus
Headword (normalized):
excessus
Headword (normalized/stripped):
excessus
Intro Text:
excessus, ūs, m. excedo, I. A. 2. and B. 2.. A departure. In gen.: excessus ejus, Vell. 1, 15, 1.—Esp., a departure from life: in his esse et excessum e vita et in vita mansionem, Cic. Fin. 3, 18, 60; Val. Max. 9, 13 prooem.; Sen. Ep. 26, 4; for which also, vitae, Cic. Tusc. 1, 12, 27; Val. Max. 7, 2, ext. 1: post obitum, vel potius excessum Romuli, Cic. Rep. 2, 30; cf. so of Romulus, id. ib. 2, 12; once in Cic. Leg. 1, 1, 3; and freq. in post-Aug. prose excessus alone, death, Tac. A. 1, 7; 14; Suet. Tib. 22; 70; id. Calig. 1; 9; 48; id. Ner. 5; id. Vesp. 3 al.— Trop., a leaving of the mental powers, loss of self-possession, = ἔκστασις: in excessu mentis, Vulg. Act. 11, 5; id. Psa. 30, 22.—Without mentis: ego dixi in excessu meo, Vulg. Psa. 115, 2.— A standing out, projecting beyond a certain limit. * Lit.: os calcis quadam parte sinuatur, quadam excessus habet, projections, Cels. 8, 1 fin.: montani excessus, Sol. 9, 2; Amm. 18, 6, 15: flexuosi excessus, id. 24, 4, 10.— Trop. A departing from the subject, digression (post-Aug.): egressio vel (quod usitatius esse coepit) excessus, sive est extra causam, etc., Quint. 3, 9, 4; cf. ib. § 1; Plin. Ep. 9, 26, 9; and in plur., Plin. H. N. praef. § 12.— A deviation, aberration from any thing: minuti a pudore excessus, Val. Max. 8, 2, 4: moderaminis, Prud. in Symm. 2, 990.
IDX:
16685
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n16668
Key:
excessus

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "excessus, ūs, m. excedo, I. A. 2. and B. 2..  A departure.  In gen.: excessus ejus, Vell. 1, 15, 1.—Esp., a departure from life: in his esse et excessum e vita et in vita mansionem, Cic. Fin. 3, 18, 60; Val. Max. 9, 13 prooem.; Sen. Ep. 26, 4; for which also, vitae, Cic. Tusc. 1, 12, 27; Val. Max. 7, 2, ext. 1: post obitum, vel potius excessum Romuli, Cic. Rep. 2, 30; cf. so of Romulus, id. ib. 2, 12; once in Cic. Leg. 1, 1, 3; and freq. in post-Aug. prose excessus alone, death, Tac. A. 1, 7; 14; Suet. Tib. 22; 70; id. Calig. 1; 9; 48; id. Ner. 5; id. Vesp. 3 al.— Trop., a leaving of the mental powers, loss of self-possession, = ἔκστασις: in excessu mentis, Vulg. Act. 11, 5; id. Psa. 30, 22.—Without mentis: ego dixi in excessu meo, Vulg. Psa. 115, 2.— A standing out, projecting beyond a certain limit. *  Lit.: os calcis quadam parte sinuatur, quadam excessus habet, projections, Cels. 8, 1 fin.: montani excessus, Sol. 9, 2; Amm. 18, 6, 15: flexuosi excessus, id. 24, 4, 10.— Trop.  A departing from the subject, digression (post-Aug.): egressio vel (quod usitatius esse coepit) excessus, sive est extra causam, etc., Quint. 3, 9, 4; cf. ib. § 1; Plin. Ep. 9, 26, 9; and in plur., Plin. H. N. praef. § 12.— A deviation, aberration from any thing: minuti a pudore excessus, Val. Max. 8, 2, 4: moderaminis, Prud. in Symm. 2, 990.\n",
  "key": "excessus",
  "type": "main"
}