ex-ăcerbo
ex-ăcerbo, āvi, ātum, 1, v. a. (not anteAug.). To exasperate, irritate, provoke, make angry; to grieve, afflict: ut recenti aliqua ira exacerbarentur animi, Liv. 2, 35 fin.; 46; 6, 18; 8, 33; Suet. Tib. 62; 75; Plin. Ep. 8, 5, 2; Vulg. Psa. 9, 24 al.— In jurid. Lat., to aggravate, increase a punishment: supplicia, Dig. 48, 19, 16 fin.; cf.: crimen verbis impiis, Paul. Sent. 5, 29, 1; pass. impers.: crimine majestatis facto maxime exacerbatur in milites, ib. 48, 4, 7, § 4.
No short def.
Headword (normalized):
ex-ăcerbo
Headword (normalized/stripped):
ex-acerbo
Intro Text:
ex-ăcerbo, āvi, ātum, 1, v. a. (not anteAug.). To exasperate, irritate, provoke, make angry; to grieve, afflict: ut recenti aliqua ira exacerbarentur animi, Liv. 2, 35 fin.; 46; 6, 18; 8, 33; Suet. Tib. 62; 75; Plin. Ep. 8, 5, 2; Vulg. Psa. 9, 24 al.— In jurid. Lat., to aggravate, increase a punishment: supplicia, Dig. 48, 19, 16 fin.; cf.: crimen verbis impiis, Paul. Sent. 5, 29, 1; pass. impers.: crimine majestatis facto maxime exacerbatur in milites, ib. 48, 4, 7, § 4.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n16525
No citations.
{
"content": "ex-ăcerbo, āvi, ātum, 1, v. a. (not anteAug.). To exasperate, irritate, provoke, make angry; to grieve, afflict: ut recenti aliqua ira exacerbarentur animi, Liv. 2, 35 fin.; 46; 6, 18; 8, 33; Suet. Tib. 62; 75; Plin. Ep. 8, 5, 2; Vulg. Psa. 9, 24 al.— In jurid. Lat., to aggravate, increase a punishment: supplicia, Dig. 48, 19, 16 fin.; cf.: crimen verbis impiis, Paul. Sent. 5, 29, 1; pass. impers.: crimine majestatis facto maxime exacerbatur in milites, ib. 48, 4, 7, § 4.\n",
"key": "exacerbo",
"type": "main"
}