ēlātĭo
ēlātĭo, ōnis, f. 1. effero, a carrying out. Lit. (post-class.): FERRI, Inscr. Fratr. Arval. ap. Marin. 43 and 402.— In partic. A carrying to the grave, a burial: mortui, Dig. 11, 7, 14, § 3.— A lifting or raising up: onerum, Vitr. 8, 10: maris, i. e. high waves, Vulg. Psa. 92, 6. — Trop. (class.). A being carried away or hurried along; transport, passion: laetitia quasi gestientis animi elatio voluptaria, Cic. Fin. 3, 10 fin. (cf.: efferri laetitiā, under effero, II. B.).— Exaltation, elevation: elatio et magnitudo animi, Cic. Off. 1, 19, 64; cf.: elatio atque altitudo orationis, id. Brut. 17, 66: parium autem comparatio nec elationem habet nec submissionem, id. Top. 18, 71.— Self-exaltation, pride, elation (cf.: superbia, insolentia, arrogantia, vanitas, fastus, fastidium), Ambros. Psa. 4, 8; Serm. 17, 36 fin.; Arn. 2, 63; Vulg. 2 Macc. 5, 21.
No short def.
Headword (normalized):
ēlātĭo
Headword (normalized/stripped):
elatio
Intro Text:
ēlātĭo, ōnis, f. 1. effero, a carrying out. Lit. (post-class.): FERRI, Inscr. Fratr. Arval. ap. Marin. 43 and 402.— In partic. A carrying to the grave, a burial: mortui, Dig. 11, 7, 14, § 3.— A lifting or raising up: onerum, Vitr. 8, 10: maris, i. e. high waves, Vulg. Psa. 92, 6. — Trop. (class.). A being carried away or hurried along; transport, passion: laetitia quasi gestientis animi elatio voluptaria, Cic. Fin. 3, 10 fin. (cf.: efferri laetitiā, under effero, II. B.).— Exaltation, elevation: elatio et magnitudo animi, Cic. Off. 1, 19, 64; cf.: elatio atque altitudo orationis, id. Brut. 17, 66: parium autem comparatio nec elationem habet nec submissionem, id. Top. 18, 71.— Self-exaltation, pride, elation (cf.: superbia, insolentia, arrogantia, vanitas, fastus, fastidium), Ambros. Psa. 4, 8; Serm. 17, 36 fin.; Arn. 2, 63; Vulg. 2 Macc. 5, 21.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n15400
No citations.
{
"content": "ēlātĭo, ōnis, f. 1. effero, a carrying out. Lit. (post-class.): FERRI, Inscr. Fratr. Arval. ap. Marin. 43 and 402.— In partic. A carrying to the grave, a burial: mortui, Dig. 11, 7, 14, § 3.— A lifting or raising up: onerum, Vitr. 8, 10: maris, i. e. high waves, Vulg. Psa. 92, 6. — Trop. (class.). A being carried away or hurried along; transport, passion: laetitia quasi gestientis animi elatio voluptaria, Cic. Fin. 3, 10 fin. (cf.: efferri laetitiā, under effero, II. B.).— Exaltation, elevation: elatio et magnitudo animi, Cic. Off. 1, 19, 64; cf.: elatio atque altitudo orationis, id. Brut. 17, 66: parium autem comparatio nec elationem habet nec submissionem, id. Top. 18, 71.— Self-exaltation, pride, elation (cf.: superbia, insolentia, arrogantia, vanitas, fastus, fastidium), Ambros. Psa. 4, 8; Serm. 17, 36 fin.; Arn. 2, 63; Vulg. 2 Macc. 5, 21.\n",
"key": "elatio",
"type": "main"
}