View word page
dūdum
dūdum, adv. temp. [diu-dum, it is some time since; cf. Don. Ter. And. 3, 4, 3; Prisc. p. 1018 P. Hence]. A short time ago, a little while ago (in Plaut. and Ter. freq., and repeatedly in Cicero's philos. writings and letters, and in Vergil; elsewh., except in the compound jamdudum, very rare; not in Caes.; cf. also diu, pridem): quid ille revortitur, qui dudum properare se aibat, Plaut. Am. 2, 2, 29; 1, 1, 231; 2, 1, 73; 3, 2, 35; id. Trin. 2, 4, 29 et saep.; Ter And. 3, 4, 12; id. Heaut. 3, 3, 34 et saep.; Cic. Tusc. 1, 31, 76; id. de Or. 2, 65, 262; id. Att. 11, 24; Verg. A. 5, 650; Stat. Th. 1, 670. — Before, formerly. Opp. nunc: nunc assentatrix scelesta est, dudum adversatrix erat, Plaut. Most. 1, 3, 100; id. Men. 5, 5, 33; 5, 1, 29: etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, nunc non est, Ter. Hec. 4, 4, 26 al.; id. And. 4, 1, 29; 5, 1, 5; id. Eun. 4, 4, 16; Cic. Brut. 36, 138; Verg. A. 2, 726; 12, 632.— Opp. nunc demum, Plaut. Rud. 4, 4, 78; cf. id. Epid. 3, 4, 22; id. Mil. 2, 4, 52.— Without such oppos. particles, Plaut. Epid. 5, 1, 54; id. Truc. 4, 3, 29; Ter. Ph. 2, 4, 19; Cic. Brut. 72, 252; Verg. A. 10, 599: quid tu me sic salutas, quasi dudum non videris, Plaut. Am. 2, 2, 52 (dub. Ussing ad loc.).— In Plaut. connected with ut or cum, to denote immediately past or present time, just as: nam ut dudum hinc abii, accessi ad adolescentes in foro, Plaut. Capt. 3, 1, 18; cf. id. Aul. 4, 8, 5; id. Bacch. 4, 9, 33: scilicet qui dudum tecum venit, cum pallam mihi Detulisti, just now, id. Men. 2, 3, 41; cf. ib. 5, 1, 1.—Less freq. without these conjunctions: is se ad portum dixerat Ire dudum, just now, Plaut. Merc. 2, 3, 135, ed. Ritschl.— To designate a remoter past, only in two combinations. Haud dudum, not long ago, i. e. just now, = modo: To. E Persia ad me allatae modo sunt istae, a meo domino. Do. Quando? To. Haud dudum, Plaut. Pers. 4, 3, 29.— Quam dudum, how long: vide quam dudum hic asto et pulto! id. Stich. 2, 1, 38; Ter. And. 5, 2, 9; id. Eun. 4, 4, 30: Al. Qui non abiisti, ita ut dudum dixeras? Am. Dudum? Quam dudum istuc factum'st? Al. Temptas; jam dudum, modo, Plaut. Am. 2, 2, 59.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
dūdum
Headword (normalized):
dūdum
Headword (normalized/stripped):
dudum
Intro Text:
dūdum, adv. temp. [diu-dum, it is some time since; cf. Don. Ter. And. 3, 4, 3; Prisc. p. 1018 P. Hence]. A short time ago, a little while ago (in Plaut. and Ter. freq., and repeatedly in Cicero's philos. writings and letters, and in Vergil; elsewh., except in the compound jamdudum, very rare; not in Caes.; cf. also diu, pridem): quid ille revortitur, qui dudum properare se aibat, Plaut. Am. 2, 2, 29; 1, 1, 231; 2, 1, 73; 3, 2, 35; id. Trin. 2, 4, 29 et saep.; Ter And. 3, 4, 12; id. Heaut. 3, 3, 34 et saep.; Cic. Tusc. 1, 31, 76; id. de Or. 2, 65, 262; id. Att. 11, 24; Verg. A. 5, 650; Stat. Th. 1, 670. — Before, formerly. Opp. nunc: nunc assentatrix scelesta est, dudum adversatrix erat, Plaut. Most. 1, 3, 100; id. Men. 5, 5, 33; 5, 1, 29: etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, nunc non est, Ter. Hec. 4, 4, 26 al.; id. And. 4, 1, 29; 5, 1, 5; id. Eun. 4, 4, 16; Cic. Brut. 36, 138; Verg. A. 2, 726; 12, 632.— Opp. nunc demum, Plaut. Rud. 4, 4, 78; cf. id. Epid. 3, 4, 22; id. Mil. 2, 4, 52.— Without such oppos. particles, Plaut. Epid. 5, 1, 54; id. Truc. 4, 3, 29; Ter. Ph. 2, 4, 19; Cic. Brut. 72, 252; Verg. A. 10, 599: quid tu me sic salutas, quasi dudum non videris, Plaut. Am. 2, 2, 52 (dub. Ussing ad loc.).— In Plaut. connected with ut or cum, to denote immediately past or present time, just as: nam ut dudum hinc abii, accessi ad adolescentes in foro, Plaut. Capt. 3, 1, 18; cf. id. Aul. 4, 8, 5; id. Bacch. 4, 9, 33: scilicet qui dudum tecum venit, cum pallam mihi Detulisti, just now, id. Men. 2, 3, 41; cf. ib. 5, 1, 1.—Less freq. without these conjunctions: is se ad portum dixerat Ire dudum, just now, Plaut. Merc. 2, 3, 135, ed. Ritschl.— To designate a remoter past, only in two combinations. Haud dudum, not long ago, i. e. just now, = modo: To. E Persia ad me allatae modo sunt istae, a meo domino. Do. Quando? To. Haud dudum, Plaut. Pers. 4, 3, 29.— Quam dudum, how long: vide quam dudum hic asto et pulto! id. Stich. 2, 1, 38; Ter. And. 5, 2, 9; id. Eun. 4, 4, 30: Al. Qui non abiisti, ita ut dudum dixeras? Am. Dudum? Quam dudum istuc factum'st? Al. Temptas; jam dudum, modo, Plaut. Am. 2, 2, 59.
IDX:
14875
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n14859
Key:
dudum

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "dūdum, adv. temp. [diu-dum, it is some time since; cf. Don. Ter. And. 3, 4, 3; Prisc. p. 1018 P. Hence].  A short time ago, a little while ago (in Plaut. and Ter. freq., and repeatedly in Cicero's philos. writings and letters, and in Vergil; elsewh., except in the compound jamdudum, very rare; not in Caes.; cf. also diu, pridem): quid ille revortitur, qui dudum properare se aibat, Plaut. Am. 2, 2, 29; 1, 1, 231; 2, 1, 73; 3, 2, 35; id. Trin. 2, 4, 29 et saep.; Ter And. 3, 4, 12; id. Heaut. 3, 3, 34 et saep.; Cic. Tusc. 1, 31, 76; id. de Or. 2, 65, 262; id. Att. 11, 24; Verg. A. 5, 650; Stat. Th. 1, 670. — Before, formerly.  Opp. nunc: nunc assentatrix scelesta est, dudum adversatrix erat, Plaut. Most. 1, 3, 100; id. Men. 5, 5, 33; 5, 1, 29: etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, nunc non est, Ter. Hec. 4, 4, 26 al.; id. And. 4, 1, 29; 5, 1, 5; id. Eun. 4, 4, 16; Cic. Brut. 36, 138; Verg. A. 2, 726; 12, 632.— Opp. nunc demum, Plaut. Rud. 4, 4, 78; cf. id. Epid. 3, 4, 22; id. Mil. 2, 4, 52.— Without such oppos. particles, Plaut. Epid. 5, 1, 54; id. Truc. 4, 3, 29; Ter. Ph. 2, 4, 19; Cic. Brut. 72, 252; Verg. A. 10, 599: quid tu me sic salutas, quasi dudum non videris, Plaut. Am. 2, 2, 52 (dub. Ussing ad loc.).— In Plaut. connected with ut or cum, to denote immediately past or present time, just as: nam ut dudum hinc abii, accessi ad adolescentes in foro, Plaut. Capt. 3, 1, 18; cf. id. Aul. 4, 8, 5; id. Bacch. 4, 9, 33: scilicet qui dudum tecum venit, cum pallam mihi Detulisti, just now, id. Men. 2, 3, 41; cf. ib. 5, 1, 1.—Less freq. without these conjunctions: is se ad portum dixerat Ire dudum, just now, Plaut. Merc. 2, 3, 135, ed. Ritschl.— To designate a remoter past, only in two combinations.  Haud dudum, not long ago, i. e. just now, = modo: To. E Persia ad me allatae modo sunt istae, a meo domino. Do. Quando? To. Haud dudum, Plaut. Pers. 4, 3, 29.— Quam dudum, how long: vide quam dudum hic asto et pulto! id. Stich. 2, 1, 38; Ter. And. 5, 2, 9; id. Eun. 4, 4, 30: Al. Qui non abiisti, ita ut dudum dixeras? Am. Dudum? Quam dudum istuc factum'st? Al. Temptas; jam dudum, modo, Plaut. Am. 2, 2, 59.\n",
  "key": "dudum",
  "type": "main"
}