dormĭo
dormĭo, īvi or ii, ītum, 4 (futur. dormibo, Plaut. Trin. 3, 2, 100: dormibit, Cato R. R. 5, 5), v. n. Sanscr. R. drā-, drayami, I sleep; Gr. δαρθάνω, to sleep (cf.: dormito, sopio, sterto). Lit., sup.: Quin tu is dormitum? Ph. Dormio, ne occlamites, Plaut. Curc. 1, 3, 27; cf.: ire dormitum, id. Most. 3, 2, 4; 16; id. Ps. 2, 2, 70; Hor. S. 1, 5, 48; 1, 6, 119 et saep.; cf. also: dormitum dimittitur, Hor. Ep. 1, 7, 73.—Pass. impers.: minimum dormitur in illo (lecto), Juv. 6, 269.—Prov.: non omnibus dormio, Cic. Fam. 7, 24, 1; cf.: proverbium videtur natum a Cipio quodam, qui Pararhenchon dictus est, quod simularet dormientem, quo impunitius uxor ejus moecharetur; ejus meminit Lucilius, Fest. p. 173, 5 sq. Müll.: in utramvis aurem dormire, v. auris, I.— Poet., in the pass., of time, to be slept through, spent in sleep: nox est perpetua una dormienda, Cat. 5, 6: tota mihi dormitur hiems, Mart. 13, 59.— Pregn., of the sleep of death: quid si ego illum tractim tangam ut dormiat? Plaut. Am. 1, 1, 157; cf. ib. 142, and the preceding passage from Cat. 5, 6; Inscr. Orell. 4760; 4808; Vulg. 1 Cor. 15, 6, 18 al.— Praegn.: dormire cum aliquo, of sexual intercourse, Juv. 6, 34; 376; Ov. H. 19, 57; Vulg. Gen. 19, 32 et saep.— Trop. To rest, be at ease, inactive: hoc vide ut dormiunt pessuli pessumi, Plaut. Curc. 1, 2, 67; Ter. Ad. 4, 5, 59; Cic. Verr. 2, 5, 70; Prop. 3, 6, 34 (4, 5, 34 M.); Juv. 2, 37; Mart. 10, 62.— To be careless, unconcerned: uxorem duxit ... et inde filiam Suscepit jam unam, dum tu dormis, Ter. Ph. 5, 8, 18; so Cael. ap. Cic. Fam. 8, 17, and in eccl. Lat., to be careless in spiritual things, unawakened, Vulg. 1 Cor. 11, 30 al.
No short def.
Headword (normalized):
dormĭo
Headword (normalized/stripped):
dormio
Intro Text:
dormĭo, īvi or ii, ītum, 4 (futur. dormibo, Plaut. Trin. 3, 2, 100: dormibit, Cato R. R. 5, 5), v. n. Sanscr. R. drā-, drayami, I sleep; Gr. δαρθάνω, to sleep (cf.: dormito, sopio, sterto). Lit., sup.: Quin tu is dormitum? Ph. Dormio, ne occlamites, Plaut. Curc. 1, 3, 27; cf.: ire dormitum, id. Most. 3, 2, 4; 16; id. Ps. 2, 2, 70; Hor. S. 1, 5, 48; 1, 6, 119 et saep.; cf. also: dormitum dimittitur, Hor. Ep. 1, 7, 73.—Pass. impers.: minimum dormitur in illo (lecto), Juv. 6, 269.—Prov.: non omnibus dormio, Cic. Fam. 7, 24, 1; cf.: proverbium videtur natum a Cipio quodam, qui Pararhenchon dictus est, quod simularet dormientem, quo impunitius uxor ejus moecharetur; ejus meminit Lucilius, Fest. p. 173, 5 sq. Müll.: in utramvis aurem dormire, v. auris, I.— Poet., in the pass., of time, to be slept through, spent in sleep: nox est perpetua una dormienda, Cat. 5, 6: tota mihi dormitur hiems, Mart. 13, 59.— Pregn., of the sleep of death: quid si ego illum tractim tangam ut dormiat? Plaut. Am. 1, 1, 157; cf. ib. 142, and the preceding passage from Cat. 5, 6; Inscr. Orell. 4760; 4808; Vulg. 1 Cor. 15, 6, 18 al.— Praegn.: dormire cum aliquo, of sexual intercourse, Juv. 6, 34; 376; Ov. H. 19, 57; Vulg. Gen. 19, 32 et saep.— Trop. To rest, be at ease, inactive: hoc vide ut dormiunt pessuli pessumi, Plaut. Curc. 1, 2, 67; Ter. Ad. 4, 5, 59; Cic. Verr. 2, 5, 70; Prop. 3, 6, 34 (4, 5, 34 M.); Juv. 2, 37; Mart. 10, 62.— To be careless, unconcerned: uxorem duxit ... et inde filiam Suscepit jam unam, dum tu dormis, Ter. Ph. 5, 8, 18; so Cael. ap. Cic. Fam. 8, 17, and in eccl. Lat., to be careless in spiritual things, unawakened, Vulg. 1 Cor. 11, 30 al.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n14747
No citations.
{
"content": "dormĭo, īvi or ii, ītum, 4 (futur. dormibo, Plaut. Trin. 3, 2, 100: dormibit, Cato R. R. 5, 5), v. n. Sanscr. R. drā-, drayami, I sleep; Gr. δαρθάνω, to sleep (cf.: dormito, sopio, sterto). Lit., sup.: Quin tu is dormitum? Ph. Dormio, ne occlamites, Plaut. Curc. 1, 3, 27; cf.: ire dormitum, id. Most. 3, 2, 4; 16; id. Ps. 2, 2, 70; Hor. S. 1, 5, 48; 1, 6, 119 et saep.; cf. also: dormitum dimittitur, Hor. Ep. 1, 7, 73.—Pass. impers.: minimum dormitur in illo (lecto), Juv. 6, 269.—Prov.: non omnibus dormio, Cic. Fam. 7, 24, 1; cf.: proverbium videtur natum a Cipio quodam, qui Pararhenchon dictus est, quod simularet dormientem, quo impunitius uxor ejus moecharetur; ejus meminit Lucilius, Fest. p. 173, 5 sq. Müll.: in utramvis aurem dormire, v. auris, I.— Poet., in the pass., of time, to be slept through, spent in sleep: nox est perpetua una dormienda, Cat. 5, 6: tota mihi dormitur hiems, Mart. 13, 59.— Pregn., of the sleep of death: quid si ego illum tractim tangam ut dormiat? Plaut. Am. 1, 1, 157; cf. ib. 142, and the preceding passage from Cat. 5, 6; Inscr. Orell. 4760; 4808; Vulg. 1 Cor. 15, 6, 18 al.— Praegn.: dormire cum aliquo, of sexual intercourse, Juv. 6, 34; 376; Ov. H. 19, 57; Vulg. Gen. 19, 32 et saep.— Trop. To rest, be at ease, inactive: hoc vide ut dormiunt pessuli pessumi, Plaut. Curc. 1, 2, 67; Ter. Ad. 4, 5, 59; Cic. Verr. 2, 5, 70; Prop. 3, 6, 34 (4, 5, 34 M.); Juv. 2, 37; Mart. 10, 62.— To be careless, unconcerned: uxorem duxit ... et inde filiam Suscepit jam unam, dum tu dormis, Ter. Ph. 5, 8, 18; so Cael. ap. Cic. Fam. 8, 17, and in eccl. Lat., to be careless in spiritual things, unawakened, Vulg. 1 Cor. 11, 30 al.\n",
"key": "dormio",
"type": "main"
}