View word page
dispunctĭo
dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.). Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
dispunctĭo
Headword (normalized):
dispunctĭo
Headword (normalized/stripped):
dispunctio
Intro Text:
dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.). Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.
IDX:
14364
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n14350
Key:
dispunctio

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.).  Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.\n",
  "key": "dispunctio",
  "type": "main"
}