dispunctĭo
            
          
          dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.).  Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            dispunctĭo
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            dispunctio
           
          
            Intro Text:
            dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.).  Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n14350
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.).  Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.\n",
  "key": "dispunctio",
  "type": "main"
}