dispunctĭo
dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.). Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.
No short def.
Headword (normalized):
dispunctĭo
Headword (normalized/stripped):
dispunctio
Intro Text:
dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.). Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n14350
No citations.
{
"content": "dispunctĭo, ōnis, f. dispungo, a settling up, balancing of accounts (late Lat.). Lit.: concedenda creditoribus (with recognitio), Dig. 42, 5, 15.— Trop., an investigation, examination, a testing: boni et mali operis, Tert. adv. Marc. 5, 12: utriusque meriti, id. Apol. 18: vitae, i. e. death, id. Test. Anim. 4; id. de Anim. 33 fin.\n",
"key": "dispunctio",
"type": "main"
}