Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

aestŭārĭum
aestŭātĭo
aestŭo
aestŭōsus
aestus
Aesŭla (
aetas
aetātŭla
aeternābĭlis
aeternālis
aeternĭtas
aeternō
aeterno
aeternus
aethălus
aether
aethĕrĭus (not
Aethĭŏpĭa
aethĭŏpĭs
Aethĭŏpissa
Aethĭŏps
View word page
aeternĭtas
aeternĭtas, ātis, f. id., eternity. Lit. Of the past and future: fuit quaedam ab infinito tempore aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metiebatur, Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, quia nec initium nec finem habet, aeternitas est, quam Graeci αἰῶνα appellant, Victorin. in Lib. 1, 26: Tempus est pars quaedam aeternitatis, Cic. Inv. 1, 26, 39: immutabilis aeternitas, id. Tim. 5: deum nihil aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41: haec dicit excelsus et sublimis (Deus) habitans aeternitatem, Vulg. Isa. 57, 15 al. — Of the past: ex or ab aeternitate, from eternity: hoc est verum ex aeternitate, Cic. Fat. 14: quod semper ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse fatum (dicitis), id. N. D. 3, 6: si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter, id. Div. 2, 7: ex omni aeternitate fluens veritas, id. ib. 1, 55: si nihil fieri potest, nisi quod ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse fortuna, id. ib. 2, 7: egressus ejus ab initio, a diebus aeternitatis (fuerunt), Vulg. Mich. 5, 2.— Of the future: aeternitas animorum, Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.: immortalitas animorum, id. ib. 50): de aeternitate (animorum) dicere, id. ib. 33, 81: quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi atque aeternitate fruerentur, rite di habiti sunt, id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21: Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate, id. Tusc. 1, 39, 94: in diem aeternitatis, Vulg. 2 Pet. 3, 18; and plur.: in perpetuas aeternitates, ib. Dan. 12, 3: in domum aeternitatis suae, to his everlasting home (of death), ib. Eccl. 12, 5.— Meton., of the future, duration, durability, immortality: cedri materiae aeternitas, Plin. 13, 5, 11, § 53.— Trop., of the future. In gen.: mihi populus Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit, Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13: Quidquid ex Agricola amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum, Tac. Agr. 46: cupido aeternitatis perpetuaeque famae, Suet. Ner. 55 al.— Spec., in the time of the emperors, a title of the emperor (like divinitas, majestas, and the like), Eternity: rogatus per aeternitatem tuam, ut, etc., Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.: adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit aeternitas, Nov. 35 fin.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
aeternĭtas
Headword (normalized):
aeternĭtas
Headword (normalized/stripped):
aeternitas
IDX:
1410
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n1410
Key:
aeternitas

Data

{'content': 'aeternĭtas, ātis, f. id., eternity. Lit. Of the past and future: fuit quaedam ab infinito tempore aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metiebatur, Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, quia nec initium nec finem habet, aeternitas est, quam Graeci αἰῶνα appellant, Victorin. in Lib. 1, 26: Tempus est pars quaedam aeternitatis, Cic. Inv. 1, 26, 39: immutabilis aeternitas, id. Tim. 5: deum nihil aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41: haec dicit excelsus et sublimis (Deus) habitans aeternitatem, Vulg. Isa. 57, 15 al. — Of the past: ex or ab aeternitate, from eternity: hoc est verum ex aeternitate, Cic. Fat. 14: quod semper ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse fatum (dicitis), id. N. D. 3, 6: si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter, id. Div. 2, 7: ex omni aeternitate fluens veritas, id. ib. 1, 55: si nihil fieri potest, nisi quod ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse fortuna, id. ib. 2, 7: egressus ejus ab initio, a diebus aeternitatis (fuerunt), Vulg. Mich. 5, 2.— Of the future: aeternitas animorum, Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.: immortalitas animorum, id. ib. 50): de aeternitate (animorum) dicere, id. ib. 33, 81: quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi atque aeternitate fruerentur, rite di habiti sunt, id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21: Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate, id. Tusc. 1, 39, 94: in diem aeternitatis, Vulg. 2 Pet. 3, 18; and plur.: in perpetuas aeternitates, ib. Dan. 12, 3: in domum aeternitatis suae, to his everlasting home (of death), ib. Eccl. 12, 5.— Meton., of the future, duration, durability, immortality: cedri materiae aeternitas, Plin. 13, 5, 11, § 53.— Trop., of the future. In gen.: mihi populus Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit, Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13: Quidquid ex Agricola amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum, Tac. Agr. 46: cupido aeternitatis perpetuaeque famae, Suet. Ner. 55 al.— Spec., in the time of the emperors, a title of the emperor (like divinitas, majestas, and the like), Eternity: rogatus per aeternitatem tuam, ut, etc., Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.: adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit aeternitas, Nov. 35 fin.\n', 'key': 'aeternitas', 'type': 'main'}