View word page
dī-jūdĭco
dī-jūdĭco, āvi, ātum, 1, v. a. With the idea of the verb predominating, to judge by discerning or distinguishing; to decide, determine (class.). Prop.: ego dicam, quod mihi in mentem venit: tu dijudica, Ter. Heaut. 5, 2, 33; so absol., Quint. 12, 7, 8 al.: aliena melius quam sua, Ter. Heaut. 3, 1, 98: callide verbis controversias, non aequitate, Cic. Caecin. 17, 49; so, controversiam, id. Fin. 3, 2, 6: causam, Liv. 40, 16: litem, Hor. C. 3, 5, 54 et saep.—With acc. and inf.: quam (sc. uxorem) omnium Thebis vir unam esse optimam dijudicat, judges, accounts, Plaut. Am. 2, 2, 45.—With rel. clause: neque dijudicari posset, uter utri virtute anteferendus videretur, Caes. B. G. 5, 44 fin. al.— Transf., to decide by arms: dijudicatā belli fortunā, Caes. B. C. 2, 32, 6: discordiae civium ferro, Vell. 2, 3, 3.— With the idea of the particle predominating, to discern by judging; to distinguish (between two): vera et falsa, Cic. Ac. 2, 33, 107; cf.: recta ac prava, id. de Or. 3, 50, 195: jus et injuriam, honesta ac turpia (shortly before: legem bonam a mala dividere), id. Leg. 1, 16, 44: amorem verum et fictum, id. Fam. 9, 16, 2: benevolum et simulatorem, Q. Cic. Pet. Cons. 10; also: vera a falsis, veri similia ab incredibilibus (with distinguere), Cic. Part. 40, 139: inter has sententias, id. Tusc. 1, 11, 23; for which simply: sententias subtilissime, Gell. 2, 7, 2.—With rel. clause: dijudicandum est, immodicum sit an grande, Plin. Ep. 9, 26, 6.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
dī-jūdĭco
Headword (normalized):
dī-jūdĭco
Headword (normalized/stripped):
di-judico
Intro Text:
dī-jūdĭco, āvi, ātum, 1, v. a. With the idea of the verb predominating, to judge by discerning or distinguishing; to decide, determine (class.). Prop.: ego dicam, quod mihi in mentem venit: tu dijudica, Ter. Heaut. 5, 2, 33; so absol., Quint. 12, 7, 8 al.: aliena melius quam sua, Ter. Heaut. 3, 1, 98: callide verbis controversias, non aequitate, Cic. Caecin. 17, 49; so, controversiam, id. Fin. 3, 2, 6: causam, Liv. 40, 16: litem, Hor. C. 3, 5, 54 et saep.—With acc. and inf.: quam (sc. uxorem) omnium Thebis vir unam esse optimam dijudicat, judges, accounts, Plaut. Am. 2, 2, 45.—With rel. clause: neque dijudicari posset, uter utri virtute anteferendus videretur, Caes. B. G. 5, 44 fin. al.— Transf., to decide by arms: dijudicatā belli fortunā, Caes. B. C. 2, 32, 6: discordiae civium ferro, Vell. 2, 3, 3.— With the idea of the particle predominating, to discern by judging; to distinguish (between two): vera et falsa, Cic. Ac. 2, 33, 107; cf.: recta ac prava, id. de Or. 3, 50, 195: jus et injuriam, honesta ac turpia (shortly before: legem bonam a mala dividere), id. Leg. 1, 16, 44: amorem verum et fictum, id. Fam. 9, 16, 2: benevolum et simulatorem, Q. Cic. Pet. Cons. 10; also: vera a falsis, veri similia ab incredibilibus (with distinguere), Cic. Part. 40, 139: inter has sententias, id. Tusc. 1, 11, 23; for which simply: sententias subtilissime, Gell. 2, 7, 2.—With rel. clause: dijudicandum est, immodicum sit an grande, Plin. Ep. 9, 26, 6.
IDX:
13963
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n13949
Key:
dijudico

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "dī-jūdĭco, āvi, ātum, 1, v. a.  With the idea of the verb predominating, to judge by discerning or distinguishing; to decide, determine (class.).  Prop.: ego dicam, quod mihi in mentem venit: tu dijudica, Ter. Heaut. 5, 2, 33; so absol., Quint. 12, 7, 8 al.: aliena melius quam sua, Ter. Heaut. 3, 1, 98: callide verbis controversias, non aequitate, Cic. Caecin. 17, 49; so, controversiam, id. Fin. 3, 2, 6: causam, Liv. 40, 16: litem, Hor. C. 3, 5, 54 et saep.—With acc. and inf.: quam (sc. uxorem) omnium Thebis vir unam esse optimam dijudicat, judges, accounts, Plaut. Am. 2, 2, 45.—With rel. clause: neque dijudicari posset, uter utri virtute anteferendus videretur, Caes. B. G. 5, 44 fin. al.— Transf., to decide by arms: dijudicatā belli fortunā, Caes. B. C. 2, 32, 6: discordiae civium ferro, Vell. 2, 3, 3.— With the idea of the particle predominating, to discern by judging; to distinguish (between two): vera et falsa, Cic. Ac. 2, 33, 107; cf.: recta ac prava, id. de Or. 3, 50, 195: jus et injuriam, honesta ac turpia (shortly before: legem bonam a mala dividere), id. Leg. 1, 16, 44: amorem verum et fictum, id. Fam. 9, 16, 2: benevolum et simulatorem, Q. Cic. Pet. Cons. 10; also: vera a falsis, veri similia ab incredibilibus (with distinguere), Cic. Part. 40, 139: inter has sententias, id. Tusc. 1, 11, 23; for which simply: sententias subtilissime, Gell. 2, 7, 2.—With rel. clause: dijudicandum est, immodicum sit an grande, Plin. Ep. 9, 26, 6.\n",
  "key": "dijudico",
  "type": "main"
}