dēstĭtūtĭo
dēstĭtūtĭo, ōnis, f. destituo, a forsaking, deserting; deceiving, a failure, disappointment (very rare), Cin. Clu. 26, 71; id. Quint. 5, 20; Suet. Dom. 14.— A putting away, abandoning: peccati, Vulg. Heb. 9, 26.
No short def.
Headword (normalized):
dēstĭtūtĭo
Headword (normalized/stripped):
destitutio
Intro Text:
dēstĭtūtĭo, ōnis, f. destituo, a forsaking, deserting; deceiving, a failure, disappointment (very rare), Cin. Clu. 26, 71; id. Quint. 5, 20; Suet. Dom. 14.— A putting away, abandoning: peccati, Vulg. Heb. 9, 26.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n13457
No citations.
{
"content": "dēstĭtūtĭo, ōnis, f. destituo, a forsaking, deserting; deceiving, a failure, disappointment (very rare), Cin. Clu. 26, 71; id. Quint. 5, 20; Suet. Dom. 14.— A putting away, abandoning: peccati, Vulg. Heb. 9, 26.\n",
"key": "destitutio",
"type": "main"
}