dē-praedor
dē-praedor, ātus, 1, v. dep. a. (act. collat. form depraedaverunt, Ambros. de Fide, 2, 3), to plunder, pillage, ravage (postclass.; for praedor, depopulor): agros, Just. 24, 6, 3; Ap. M. 8, p. 215; Vulg. Job, 24, 9; id. Isa. 33, 1.—In pass. signif.: agri, depraedati, Dict. Cretens. 2, 16 Deder. N. cr.
No short def.
Headword (normalized):
dē-praedor
Headword (normalized/stripped):
de-praedor
Intro Text:
dē-praedor, ātus, 1, v. dep. a. (act. collat. form depraedaverunt, Ambros. de Fide, 2, 3), to plunder, pillage, ravage (postclass.; for praedor, depopulor): agros, Just. 24, 6, 3; Ap. M. 8, p. 215; Vulg. Job, 24, 9; id. Isa. 33, 1.—In pass. signif.: agri, depraedati, Dict. Cretens. 2, 16 Deder. N. cr.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n13224
No citations.
{
"content": "dē-praedor, ātus, 1, v. dep. a. (act. collat. form depraedaverunt, Ambros. de Fide, 2, 3), to plunder, pillage, ravage (postclass.; for praedor, depopulor): agros, Just. 24, 6, 3; Ap. M. 8, p. 215; Vulg. Job, 24, 9; id. Isa. 33, 1.—In pass. signif.: agri, depraedati, Dict. Cretens. 2, 16 Deder. N. cr.\n",
"key": "depraedor",
"type": "main"
}