dē-nŏto
dē-nŏto, āvi, ātum, 1, v. a. Lit., to mark, set a mark on, with chalk, color, etc.: pedes venalium creta, Plin. 35, 17, 58, § 199: lineam conspicuo colore, Col. 3, 15.— Transf. To mark out, point out, specify, indicate, denote, designate (rare but class.—cf. demonstro): qui uno nuntio atque una significatione litterarum civis Romanos necandos trucidandosque denotavit, Cic. de Imp. Pomp. 3, 7: haud dubie Icilios denotante senatu, Liv. 4, 55.— To take note of, mark with the mind, observe accurately, denotantibus vobis ora ac metum singulorum, Tac. A. 3, 53: cum denotandis hominum palloribus sufficeret vultus, id. Agr. 45: quot et quales sint nati, id. 7, 9, 11: cum ei res similes occurrant, quas non habeat denotatas, Cic. Ac. 2, 18, 57; cf. Vell. 2, 70, 2.— Trop., to stigmatize, scandalize, brand with reproach or infamy: mollem et effeminatum omni probro, Suet. Cal. 56 fin.: turpia legata, quae denotandi legatarii gratia scribuntur, Dig. 30, 54 init.: qui gaudet iniquitate denotabitur, Vulg. Sir. 19, 5 sq.—Hence, P. a., dēnŏtātus, marked out, conspicuous.—Comp.: denotatior ad contumeliae morsum, Tert. adv. Marc. 1, 19.
No short def.
Headword (normalized):
dē-nŏto
Headword (normalized/stripped):
de-noto
Intro Text:
dē-nŏto, āvi, ātum, 1, v. a. Lit., to mark, set a mark on, with chalk, color, etc.: pedes venalium creta, Plin. 35, 17, 58, § 199: lineam conspicuo colore, Col. 3, 15.— Transf. To mark out, point out, specify, indicate, denote, designate (rare but class.—cf. demonstro): qui uno nuntio atque una significatione litterarum civis Romanos necandos trucidandosque denotavit, Cic. de Imp. Pomp. 3, 7: haud dubie Icilios denotante senatu, Liv. 4, 55.— To take note of, mark with the mind, observe accurately, denotantibus vobis ora ac metum singulorum, Tac. A. 3, 53: cum denotandis hominum palloribus sufficeret vultus, id. Agr. 45: quot et quales sint nati, id. 7, 9, 11: cum ei res similes occurrant, quas non habeat denotatas, Cic. Ac. 2, 18, 57; cf. Vell. 2, 70, 2.— Trop., to stigmatize, scandalize, brand with reproach or infamy: mollem et effeminatum omni probro, Suet. Cal. 56 fin.: turpia legata, quae denotandi legatarii gratia scribuntur, Dig. 30, 54 init.: qui gaudet iniquitate denotabitur, Vulg. Sir. 19, 5 sq.—Hence, P. a., dēnŏtātus, marked out, conspicuous.—Comp.: denotatior ad contumeliae morsum, Tert. adv. Marc. 1, 19.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n13099
No citations.
{
"content": "dē-nŏto, āvi, ātum, 1, v. a. Lit., to mark, set a mark on, with chalk, color, etc.: pedes venalium creta, Plin. 35, 17, 58, § 199: lineam conspicuo colore, Col. 3, 15.— Transf. To mark out, point out, specify, indicate, denote, designate (rare but class.—cf. demonstro): qui uno nuntio atque una significatione litterarum civis Romanos necandos trucidandosque denotavit, Cic. de Imp. Pomp. 3, 7: haud dubie Icilios denotante senatu, Liv. 4, 55.— To take note of, mark with the mind, observe accurately, denotantibus vobis ora ac metum singulorum, Tac. A. 3, 53: cum denotandis hominum palloribus sufficeret vultus, id. Agr. 45: quot et quales sint nati, id. 7, 9, 11: cum ei res similes occurrant, quas non habeat denotatas, Cic. Ac. 2, 18, 57; cf. Vell. 2, 70, 2.— Trop., to stigmatize, scandalize, brand with reproach or infamy: mollem et effeminatum omni probro, Suet. Cal. 56 fin.: turpia legata, quae denotandi legatarii gratia scribuntur, Dig. 30, 54 init.: qui gaudet iniquitate denotabitur, Vulg. Sir. 19, 5 sq.—Hence, P. a., dēnŏtātus, marked out, conspicuous.—Comp.: denotatior ad contumeliae morsum, Tert. adv. Marc. 1, 19.\n",
"key": "denoto",
"type": "main"
}