dē-mūto
dē-mūto, āvi, ātum, 1, v. a. and n. Act., to change, alter, and sometimes to alter for the worse, to make worse (repeatedly in Plaut. and in post-Aug. prose; otherwise rare; not in the Ciceronian period): voces demutat, Cato ap. Macr. S. 2, 10 med.; cf.: orationem meam, Plaut. Mil. 4, 7, 8: imperium tuum, id. Men. 5, 2, 118: sententiam nostram in iis, Gell. 17, 1, 6: caro demutata, Tert. Res. carn. 55 al.: placitum instituto flaminum nihil demutari, Tac. A. 4, 16: si demutant mores ingenium tuum, to make worse, Plaut. Trin. 1, 2, 36.— Neutr., to change one's mind or purpose: non demutabo, Plaut. Ps. 1, 5, 142; id. ib. 153; cf.: prorsus nihilum de aliqua re, Jul. Val. rer. gest. Alex. 1, 13.— To change, alter, become different (with atque or ab— very rare): numquid videtur demutare atque ut quidem dixi esse, etc., Plaut. Mil. 4, 3, 37; cf. id. Stich. 5, 4, 43; Ap. Mag. p. 284, 17.— To deviate, depart: (fama) demutans de veritate, Tert. Apol. 7.
No short def.
Headword (normalized):
dē-mūto
Headword (normalized/stripped):
de-muto
Intro Text:
dē-mūto, āvi, ātum, 1, v. a. and n. Act., to change, alter, and sometimes to alter for the worse, to make worse (repeatedly in Plaut. and in post-Aug. prose; otherwise rare; not in the Ciceronian period): voces demutat, Cato ap. Macr. S. 2, 10 med.; cf.: orationem meam, Plaut. Mil. 4, 7, 8: imperium tuum, id. Men. 5, 2, 118: sententiam nostram in iis, Gell. 17, 1, 6: caro demutata, Tert. Res. carn. 55 al.: placitum instituto flaminum nihil demutari, Tac. A. 4, 16: si demutant mores ingenium tuum, to make worse, Plaut. Trin. 1, 2, 36.— Neutr., to change one's mind or purpose: non demutabo, Plaut. Ps. 1, 5, 142; id. ib. 153; cf.: prorsus nihilum de aliqua re, Jul. Val. rer. gest. Alex. 1, 13.— To change, alter, become different (with atque or ab— very rare): numquid videtur demutare atque ut quidem dixi esse, etc., Plaut. Mil. 4, 3, 37; cf. id. Stich. 5, 4, 43; Ap. Mag. p. 284, 17.— To deviate, depart: (fama) demutans de veritate, Tert. Apol. 7.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n13074
No citations.
{
"content": "dē-mūto, āvi, ātum, 1, v. a. and n. Act., to change, alter, and sometimes to alter for the worse, to make worse (repeatedly in Plaut. and in post-Aug. prose; otherwise rare; not in the Ciceronian period): voces demutat, Cato ap. Macr. S. 2, 10 med.; cf.: orationem meam, Plaut. Mil. 4, 7, 8: imperium tuum, id. Men. 5, 2, 118: sententiam nostram in iis, Gell. 17, 1, 6: caro demutata, Tert. Res. carn. 55 al.: placitum instituto flaminum nihil demutari, Tac. A. 4, 16: si demutant mores ingenium tuum, to make worse, Plaut. Trin. 1, 2, 36.— Neutr., to change one's mind or purpose: non demutabo, Plaut. Ps. 1, 5, 142; id. ib. 153; cf.: prorsus nihilum de aliqua re, Jul. Val. rer. gest. Alex. 1, 13.— To change, alter, become different (with atque or ab— very rare): numquid videtur demutare atque ut quidem dixi esse, etc., Plaut. Mil. 4, 3, 37; cf. id. Stich. 5, 4, 43; Ap. Mag. p. 284, 17.— To deviate, depart: (fama) demutans de veritate, Tert. Apol. 7.\n",
"key": "demuto",
"type": "main"
}