dē-mī^gro
dē-mī^gro, āvi, ātum, 1, v. n., to migrate from, to emigrate; to depart, remove from or to a place (class.). Lit. In gen.: de oppidis, Caes. B. G. 4, 19: ex his aedificiis, id. ib. 4, 4: ex agris, Liv. 38, 18 fin.; cf.: ex agris in urbem, id. 2, 10: loco, Plaut. Am. 1, 1, 85; cf. Helicone (deae), Stat. S. 1, 2, 4: in illa loca, Cic. Agr. 2, 16, 42: in hortos, Suet. Tib. 35: Pydnam, Liv. 44, 6: ad virum optimum, Cic. Cat. 1, 8 et saep.—Absol.: demigrandi causa, Caes. B. G. 5, 43, 4; so Liv. 38, 23.—Transf., to have recourse to: ad deos et ad sidera, Treb. Pol. Claud. 12.— Pregn., to depart this life (perh. only in Cic.): vetat dominans ille in nobis deus, injussu hinc nos suo demigrare, Cic. Tusc. 1, 30, 74; cf.: ex hominum vita ad deorum religionem, id. Rab. perd. 10, 30; and: ab improbis, id. Par. 2, 18.— Trop. (only in Cic.): multa mihi dant solatia, nec tamen ego de meo statu demigro, Cic. Att. 4, 16, 10: strumae ab ore improbo demigrarunt, id. Vatin. 16 fin.
No short def.
Headword (normalized):
dē-mī^gro
Headword (normalized/stripped):
de-mi^gro
Intro Text:
dē-mī^gro, āvi, ātum, 1, v. n., to migrate from, to emigrate; to depart, remove from or to a place (class.). Lit. In gen.: de oppidis, Caes. B. G. 4, 19: ex his aedificiis, id. ib. 4, 4: ex agris, Liv. 38, 18 fin.; cf.: ex agris in urbem, id. 2, 10: loco, Plaut. Am. 1, 1, 85; cf. Helicone (deae), Stat. S. 1, 2, 4: in illa loca, Cic. Agr. 2, 16, 42: in hortos, Suet. Tib. 35: Pydnam, Liv. 44, 6: ad virum optimum, Cic. Cat. 1, 8 et saep.—Absol.: demigrandi causa, Caes. B. G. 5, 43, 4; so Liv. 38, 23.—Transf., to have recourse to: ad deos et ad sidera, Treb. Pol. Claud. 12.— Pregn., to depart this life (perh. only in Cic.): vetat dominans ille in nobis deus, injussu hinc nos suo demigrare, Cic. Tusc. 1, 30, 74; cf.: ex hominum vita ad deorum religionem, id. Rab. perd. 10, 30; and: ab improbis, id. Par. 2, 18.— Trop. (only in Cic.): multa mihi dant solatia, nec tamen ego de meo statu demigro, Cic. Att. 4, 16, 10: strumae ab ore improbo demigrarunt, id. Vatin. 16 fin.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n13014
No citations.
{
"content": "dē-mī^gro, āvi, ātum, 1, v. n., to migrate from, to emigrate; to depart, remove from or to a place (class.). Lit. In gen.: de oppidis, Caes. B. G. 4, 19: ex his aedificiis, id. ib. 4, 4: ex agris, Liv. 38, 18 fin.; cf.: ex agris in urbem, id. 2, 10: loco, Plaut. Am. 1, 1, 85; cf. Helicone (deae), Stat. S. 1, 2, 4: in illa loca, Cic. Agr. 2, 16, 42: in hortos, Suet. Tib. 35: Pydnam, Liv. 44, 6: ad virum optimum, Cic. Cat. 1, 8 et saep.—Absol.: demigrandi causa, Caes. B. G. 5, 43, 4; so Liv. 38, 23.—Transf., to have recourse to: ad deos et ad sidera, Treb. Pol. Claud. 12.— Pregn., to depart this life (perh. only in Cic.): vetat dominans ille in nobis deus, injussu hinc nos suo demigrare, Cic. Tusc. 1, 30, 74; cf.: ex hominum vita ad deorum religionem, id. Rab. perd. 10, 30; and: ab improbis, id. Par. 2, 18.— Trop. (only in Cic.): multa mihi dant solatia, nec tamen ego de meo statu demigro, Cic. Att. 4, 16, 10: strumae ab ore improbo demigrarunt, id. Vatin. 16 fin.\n",
"key": "demigro",
"type": "main"
}