dēlātĭo
dēlātĭo, ōnis, f. defero, no. II. B. 2. b., an accusation, denunciation: nominis, Cic. Div. in Caecil. 20, 64; id. ib. 3, 7; id. Cluent. 8, 25.—Absol.: cuicumque vos delationem dedissetis, Cic. Div. in Caecil. 15, 49; Tac. A. 4, 66; Curt. 6, 8, 13; in plural, Tac. H. 2, 10; 2, 84; Plin. Pan. 34, 5; 45, 2 et saep.
No short def.
Headword (normalized):
dēlātĭo
Headword (normalized/stripped):
delatio
Intro Text:
dēlātĭo, ōnis, f. defero, no. II. B. 2. b., an accusation, denunciation: nominis, Cic. Div. in Caecil. 20, 64; id. ib. 3, 7; id. Cluent. 8, 25.—Absol.: cuicumque vos delationem dedissetis, Cic. Div. in Caecil. 15, 49; Tac. A. 4, 66; Curt. 6, 8, 13; in plural, Tac. H. 2, 10; 2, 84; Plin. Pan. 34, 5; 45, 2 et saep.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n12856
No citations.
{
"content": "dēlātĭo, ōnis, f. defero, no. II. B. 2. b., an accusation, denunciation: nominis, Cic. Div. in Caecil. 20, 64; id. ib. 3, 7; id. Cluent. 8, 25.—Absol.: cuicumque vos delationem dedissetis, Cic. Div. in Caecil. 15, 49; Tac. A. 4, 66; Curt. 6, 8, 13; in plural, Tac. H. 2, 10; 2, 84; Plin. Pan. 34, 5; 45, 2 et saep.\n",
"key": "delatio",
"type": "main"
}