dē-formo
dē-formo, āvi, ātum, 1, v. a. forma; cf. deformis, to bring out of shape; to deform, disfigure; to spoil, mar (class.). Lit.: deformatus corpore, fractus animo, Cic. Att. 2, 21, 3 sq.; cf.: aerumnis deformatus, Sall. J. 14, 7: vultum macies deformat, Verg. G. 4, 254: membra veneno, Sil. 2, 707: capillos tonsura, Ov. A. A. 1, 517; cf.: canitiem multo pulvere, Verg. A. 10, 844 (for which, id. ib. 12, 611, turpare; and Catull. 64, 224; and Ov. M. 8, 530, foedare): parietes nudos ac deformatos reliquit, Cic. Verr. 2, 4, 55; cf. Liv. 37, 3: patriam turpissimis incendiis et ruinis, Auct. B. Alex. 24, 3; cf. Italiam, Auct. (Cicero?) ap. Quint. 9, 3, 31.— Trop., to mar, disgrace, dishonor: quae accusatores deformandi hujus causa dixerunt, Cic. Cael. 2; cf.: (rusticana illa parsimonia) deformata atque ornamentis omnibus spoliata, id. Quint. 30, 92: ordinem prava lectione (senatus), Liv. 9, 30: victoriam clade, id. 33, 36 fin.; cf. id. 3, 71: multa bona uno vitio, id. 30, 14 fin.: orationem (with lacerare), Quint. 10, 7, 32: domum, Verg. A. 12, 805.
No short def.
Headword (normalized):
dē-formo
Headword (normalized/stripped):
de-formo
Intro Text:
dē-formo, āvi, ātum, 1, v. a. forma; cf. deformis, to bring out of shape; to deform, disfigure; to spoil, mar (class.). Lit.: deformatus corpore, fractus animo, Cic. Att. 2, 21, 3 sq.; cf.: aerumnis deformatus, Sall. J. 14, 7: vultum macies deformat, Verg. G. 4, 254: membra veneno, Sil. 2, 707: capillos tonsura, Ov. A. A. 1, 517; cf.: canitiem multo pulvere, Verg. A. 10, 844 (for which, id. ib. 12, 611, turpare; and Catull. 64, 224; and Ov. M. 8, 530, foedare): parietes nudos ac deformatos reliquit, Cic. Verr. 2, 4, 55; cf. Liv. 37, 3: patriam turpissimis incendiis et ruinis, Auct. B. Alex. 24, 3; cf. Italiam, Auct. (Cicero?) ap. Quint. 9, 3, 31.— Trop., to mar, disgrace, dishonor: quae accusatores deformandi hujus causa dixerunt, Cic. Cael. 2; cf.: (rusticana illa parsimonia) deformata atque ornamentis omnibus spoliata, id. Quint. 30, 92: ordinem prava lectione (senatus), Liv. 9, 30: victoriam clade, id. 33, 36 fin.; cf. id. 3, 71: multa bona uno vitio, id. 30, 14 fin.: orationem (with lacerare), Quint. 10, 7, 32: domum, Verg. A. 12, 805.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n12733
No citations.
{
"content": "dē-formo, āvi, ātum, 1, v. a. forma; cf. deformis, to bring out of shape; to deform, disfigure; to spoil, mar (class.). Lit.: deformatus corpore, fractus animo, Cic. Att. 2, 21, 3 sq.; cf.: aerumnis deformatus, Sall. J. 14, 7: vultum macies deformat, Verg. G. 4, 254: membra veneno, Sil. 2, 707: capillos tonsura, Ov. A. A. 1, 517; cf.: canitiem multo pulvere, Verg. A. 10, 844 (for which, id. ib. 12, 611, turpare; and Catull. 64, 224; and Ov. M. 8, 530, foedare): parietes nudos ac deformatos reliquit, Cic. Verr. 2, 4, 55; cf. Liv. 37, 3: patriam turpissimis incendiis et ruinis, Auct. B. Alex. 24, 3; cf. Italiam, Auct. (Cicero?) ap. Quint. 9, 3, 31.— Trop., to mar, disgrace, dishonor: quae accusatores deformandi hujus causa dixerunt, Cic. Cael. 2; cf.: (rusticana illa parsimonia) deformata atque ornamentis omnibus spoliata, id. Quint. 30, 92: ordinem prava lectione (senatus), Liv. 9, 30: victoriam clade, id. 33, 36 fin.; cf. id. 3, 71: multa bona uno vitio, id. 30, 14 fin.: orationem (with lacerare), Quint. 10, 7, 32: domum, Verg. A. 12, 805.\n",
"key": "deformo2",
"type": "main"
}