aequaevus
aequaevus, a, um, adj. aequus-aevum, of equal age, just as old, coeval (in gen. only poet.; esp. freq. in Claudian): amicus, Verg. A. 5. 452; so id. ib. 2, 561: aequaevi gregis, Sen. Agam. 673: majestas, Claud. IV. Cons. Hon. 121: urbs aequaeva polo, id. Bell. Get. 54 et saep.—In prose: lotos aequaeva Urbi intellegitur, Plin. 16, 44, 86, § 236: auditor, Suet. Vit. Pers.