View word page
dē-disco
dē-disco, dĭdĭci, 3, v. a., to unlearn, to forget, sc. what one has learned (rare, but class.). With acc.: qui, quod didicit, id dediscit, Plaut. Am. 2, 2, 56; cf.: multa oportet discat atque dediscat, Cic. Quint. 17 fin.; so, haec verba, id. Brut. 46, 171; cf. id. de Or. 3, 24, 93: nomen disciplinamque populi Romani, * Caes. B. C. 3, 110: sermonem, Quint. 1, 1, 5: cordaque languentem dedidicere metum, Claud. Praef. Rapt. Pros. 1, 10: dedidicit jam pace ducem, has unlearned the general, i. e. lost his military character, Luc. 1, 131: dedisce captam, Sen. Troad. 887.—Prov.: dediscit animus sero quod didicit diu, id. ib. 631.— With inf.: (eloquentia) loqui dedisceret, Cic. Brut. 13, 51; so loqui, Ov. Tr. 3, 14, 46: amare, id. R. Am. 297 al.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
dē-disco
Headword (normalized):
dē-disco
Headword (normalized/stripped):
de-disco
Intro Text:
dē-disco, dĭdĭci, 3, v. a., to unlearn, to forget, sc. what one has learned (rare, but class.). With acc.: qui, quod didicit, id dediscit, Plaut. Am. 2, 2, 56; cf.: multa oportet discat atque dediscat, Cic. Quint. 17 fin.; so, haec verba, id. Brut. 46, 171; cf. id. de Or. 3, 24, 93: nomen disciplinamque populi Romani, * Caes. B. C. 3, 110: sermonem, Quint. 1, 1, 5: cordaque languentem dedidicere metum, Claud. Praef. Rapt. Pros. 1, 10: dedidicit jam pace ducem, has unlearned the general, i. e. lost his military character, Luc. 1, 131: dedisce captam, Sen. Troad. 887.—Prov.: dediscit animus sero quod didicit diu, id. ib. 631.— With inf.: (eloquentia) loqui dedisceret, Cic. Brut. 13, 51; so loqui, Ov. Tr. 3, 14, 46: amare, id. R. Am. 297 al.
IDX:
12637
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n12623
Key:
dedisco

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "dē-disco, dĭdĭci, 3, v. a., to unlearn, to forget, sc. what one has learned (rare, but class.).  With acc.: qui, quod didicit, id dediscit, Plaut. Am. 2, 2, 56; cf.: multa oportet discat atque dediscat, Cic. Quint. 17 fin.; so, haec verba, id. Brut. 46, 171; cf. id. de Or. 3, 24, 93: nomen disciplinamque populi Romani, * Caes. B. C. 3, 110: sermonem, Quint. 1, 1, 5: cordaque languentem dedidicere metum, Claud. Praef. Rapt. Pros. 1, 10: dedidicit jam pace ducem, has unlearned the general, i. e. lost his military character, Luc. 1, 131: dedisce captam, Sen. Troad. 887.—Prov.: dediscit animus sero quod didicit diu, id. ib. 631.— With inf.: (eloquentia) loqui dedisceret, Cic. Brut. 13, 51; so loqui, Ov. Tr. 3, 14, 46: amare, id. R. Am. 297 al.\n",
  "key": "dedisco",
  "type": "main"
}