dĕcŭrĭo
dĕcŭrĭo, āvi, ātum, 1, v. a. decuria, to divide into decuriae. Prop.: equites decuriati, centuriati pedites, Liv. 22, 38, v. preced. art.—Esp. to divide the people into companies or clubs for purposes of bribery and corruption: servorum delectus habebatur ... cum vicatim homines conscriberentur, decuriarentur, Cic. Sest. 15: decuriasse Plancium, conscripsisse, etc., id. Planc. 18, 45; cf. ib. 19, 47; id. Phil. 7, 6, 18; id. Q. Fr. 2, 3, 5, and v. decuriatio.— * Trop.: vertex incrementis lustralibus decuriatus, i. e. of a man ten lustres old, Mart. Cap. 1, p. 1.
No short def.
Headword (normalized):
dĕcŭrĭo
Headword (normalized/stripped):
decurio
Intro Text:
dĕcŭrĭo, āvi, ātum, 1, v. a. decuria, to divide into decuriae. Prop.: equites decuriati, centuriati pedites, Liv. 22, 38, v. preced. art.—Esp. to divide the people into companies or clubs for purposes of bribery and corruption: servorum delectus habebatur ... cum vicatim homines conscriberentur, decuriarentur, Cic. Sest. 15: decuriasse Plancium, conscripsisse, etc., id. Planc. 18, 45; cf. ib. 19, 47; id. Phil. 7, 6, 18; id. Q. Fr. 2, 3, 5, and v. decuriatio.— * Trop.: vertex incrementis lustralibus decuriatus, i. e. of a man ten lustres old, Mart. Cap. 1, p. 1.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n12582
No citations.
{
"content": "dĕcŭrĭo, āvi, ātum, 1, v. a. decuria, to divide into decuriae. Prop.: equites decuriati, centuriati pedites, Liv. 22, 38, v. preced. art.—Esp. to divide the people into companies or clubs for purposes of bribery and corruption: servorum delectus habebatur ... cum vicatim homines conscriberentur, decuriarentur, Cic. Sest. 15: decuriasse Plancium, conscripsisse, etc., id. Planc. 18, 45; cf. ib. 19, 47; id. Phil. 7, 6, 18; id. Q. Fr. 2, 3, 5, and v. decuriatio.— * Trop.: vertex incrementis lustralibus decuriatus, i. e. of a man ten lustres old, Mart. Cap. 1, p. 1.\n",
"key": "decurio1",
"type": "main"
}