cūrĭōnĭus
cūrĭōnĭus, a, um, adj. 1. curio, I., of or pertaining to the priest of a curia: curionium aes dicebatur quod dabatur curioni ob sacerdotium curionatus, Paul. ex Fest. p. 49, 19 Müll.: curionia sacra, quae in curiis fiebant, id. ib. p. 62, 11.
No short def.
Headword (normalized):
cūrĭōnĭus
Headword (normalized/stripped):
curionius
Intro Text:
cūrĭōnĭus, a, um, adj. 1. curio, I., of or pertaining to the priest of a curia: curionium aes dicebatur quod dabatur curioni ob sacerdotium curionatus, Paul. ex Fest. p. 49, 19 Müll.: curionia sacra, quae in curiis fiebant, id. ib. p. 62, 11.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n12015
No citations.
{
"content": "cūrĭōnĭus, a, um, adj. 1. curio, I., of or pertaining to the priest of a curia: curionium aes dicebatur quod dabatur curioni ob sacerdotium curionatus, Paul. ex Fest. p. 49, 19 Müll.: curionia sacra, quae in curiis fiebant, id. ib. p. 62, 11. \n",
"key": "curionius",
"type": "gloss"
}