cunctātor (
cunctātor (cont-), ōris, m. id., one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3: cunctato ex acerrimo bellatore factus, Liv. 6, 23, 5.—In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12; so with cautus, Tac. H. 2, 25: non cunctator iniqui Labdacus, Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.
No short def.
Headword (normalized):
cunctātor (
Headword (normalized/stripped):
cunctator (
Intro Text:
cunctātor (cont-), ōris, m. id., one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3: cunctato ex acerrimo bellatore factus, Liv. 6, 23, 5.—In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12; so with cautus, Tac. H. 2, 25: non cunctator iniqui Labdacus, Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n11904
No citations.
{
"content": "cunctātor (cont-), ōris, m. id., one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3: cunctato ex acerrimo bellatore factus, Liv. 6, 23, 5.—In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12; so with cautus, Tac. H. 2, 25: non cunctator iniqui Labdacus, Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.\n",
"key": "cunctator1",
"type": "main"
}