crīmĭno
crīmĭno, āre, 1, v. a.; collat. form of criminor, to accuse, make an accusation: aliquem apud aliquem, Plaut. Ps. 1, 5, 78.— Absol.: apud aliquem, Enn. ap. Non. p. 470, 16 (Sat. v. 9 Vahl.).— Pass.: Sullanas res defendere criminor, Cic. Agr. 3, 4, 13 dub. Orell. N. cr.: criminatum esse ab aliquo, Hyg. Astr. 2, 18.
No short def.
Headword (normalized):
crīmĭno
Headword (normalized/stripped):
crimino
Intro Text:
crīmĭno, āre, 1, v. a.; collat. form of criminor, to accuse, make an accusation: aliquem apud aliquem, Plaut. Ps. 1, 5, 78.— Absol.: apud aliquem, Enn. ap. Non. p. 470, 16 (Sat. v. 9 Vahl.).— Pass.: Sullanas res defendere criminor, Cic. Agr. 3, 4, 13 dub. Orell. N. cr.: criminatum esse ab aliquo, Hyg. Astr. 2, 18.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n11607
No citations.
{
"content": "crīmĭno, āre, 1, v. a.; collat. form of criminor, to accuse, make an accusation: aliquem apud aliquem, Plaut. Ps. 1, 5, 78.— Absol.: apud aliquem, Enn. ap. Non. p. 470, 16 (Sat. v. 9 Vahl.).— Pass.: Sullanas res defendere criminor, Cic. Agr. 3, 4, 13 dub. Orell. N. cr.: criminatum esse ab aliquo, Hyg. Astr. 2, 18.\n",
"key": "crimino",
"type": "main"
}