corruptēla (
corruptēla (conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. corrumpo, that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc. Prop. (freq. and class. in sing. and plur.): mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati, Cic. Leg. 2, 15, 38: collapsus est hic in corruptelam suam, Plaut. Truc. 3, 2, 3: quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses, Cic. Cat. 1, 6, 13: stupra dico et corruptelas et adulteria, id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16: via una corruptelae Bacchanalia erant, Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis (gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum (gen. obj.), Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf. servi, id. Deiot. 11, 30.— Meton. (abstr. pro concreto). A corrupter, seducer, misleader: nostrūm liberūm, Ter. Ad. 5, 3, 7: is apud scortum corrumptelast liberis, Plaut. As. 5, 2, 17.—* A place of seduction, Front. Aquaed. 76.
No short def.
Headword (normalized):
corruptēla (
Headword (normalized/stripped):
corruptela (
Intro Text:
corruptēla (conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. corrumpo, that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc. Prop. (freq. and class. in sing. and plur.): mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati, Cic. Leg. 2, 15, 38: collapsus est hic in corruptelam suam, Plaut. Truc. 3, 2, 3: quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses, Cic. Cat. 1, 6, 13: stupra dico et corruptelas et adulteria, id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16: via una corruptelae Bacchanalia erant, Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis (gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum (gen. obj.), Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf. servi, id. Deiot. 11, 30.— Meton. (abstr. pro concreto). A corrupter, seducer, misleader: nostrūm liberūm, Ter. Ad. 5, 3, 7: is apud scortum corrumptelast liberis, Plaut. As. 5, 2, 17.—* A place of seduction, Front. Aquaed. 76.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n11313
No citations.
{
"content": "corruptēla (conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. corrumpo, that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc. Prop. (freq. and class. in sing. and plur.): mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati, Cic. Leg. 2, 15, 38: collapsus est hic in corruptelam suam, Plaut. Truc. 3, 2, 3: quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses, Cic. Cat. 1, 6, 13: stupra dico et corruptelas et adulteria, id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16: via una corruptelae Bacchanalia erant, Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis (gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum (gen. obj.), Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf. servi, id. Deiot. 11, 30.— Meton. (abstr. pro concreto). A corrupter, seducer, misleader: nostrūm liberūm, Ter. Ad. 5, 3, 7: is apud scortum corrumptelast liberis, Plaut. As. 5, 2, 17.—* A place of seduction, Front. Aquaed. 76.\n",
"key": "corruptela",
"type": "main"
}