cor-rĭgo (
cor-rĭgo (conr-), rexi, rectum, 3, v. a. rego, to make straight, set right, bring into order. Lit. (rare): catenas, Cato, R. R. 18 fin.: alicui digitum, Plin. 7, 20, 19, § 83: verbaque correctis incidere talia ceris, smoothed out, erased, Ov. M. 9, 529: corpus informe gibbo, Aug. ap. Macr. S. 2, 4: vulvas conversas, Plin. 24, 5, 13, § 22; cf.: malas labentes, Suet. Aug. 99: cursum (navis), Liv. 29, 27, 14; cf.: se flexus (fluminum), Plin. 3, 1, 3, § 16.— Prov.: curva, to attempt to make crooked straight, Plin. Ep. 5, 21, 6; Sen. Lud. Mort. Claud. 8, 3.—Far more freq. and class., Trop., to improve, amend, correct, make better, reform, restore, make good, compensate for, etc. In gen. With acc.: aliquem corruptum ad frugem corrigere, Plaut. Trin. 1, 2, 81: gnatum mi, Ter. And. 3, 4, 17: ita mutat, ut ea, quae corrigere volt, mihi quidem depravare videatur, Cic. Fin. 1, 6, 17: praeterita magis reprehendi possunt quam corrigi, Liv. 30, 30, 7: tarditatem cursu, Cic. Q. Fr. 2, 13 (15 a), 2: errorem paenitendo, id. Fragm. ap. Lact. 6, 24; Ter. Hec. 2, 2, 12; cf. mendum, Cic. Att. 2, 7, 5: delicta, Sall. J. 3, 2: mores (opp. corrumpere), Cic. Leg. 3, 14, 32; and, mores (with vitia emendare), Quint. 12, 7, 2: acceptam in Illyrico ignominiam, Liv. 43, 21, 4: quicquid corrigere est nefas, Hor. C. 1, 24, 20: dum resque sinit, tua corrigo vota, Ov. M. 2, 89: moram celeri cessataque tempora cursu, id. ib. 10, 670: ancipitis fortuna temporis maturā virtute correcta, Vell. 2, 79, 5: ut tibi sit qui te conrigere possis, Plaut. Trin. 3, 2, 27: paterer vos ipsā re conrigi, quoniam verba contemnitis, Sall. C. 52, 35: tu ut umquam te corrigas? Cic. Cat. 1, 9, 22: tota civitas corrigi solet continentiā, id. Leg. 3, 13, 30: aliā ratione malevolus, aliā amator corrigendus, id. Tusc. 4, 31, 65; id. Mur. 29, 60: conscius mihi sum ... corrigi me posse, Liv. 42, 42, 8.—Esp. freq. of improving, correcting an (oral or written) discourse, Varr. L. L. 9, § 9 Müll.; Cic. Att. 15, 1, B, 2; Quint. 1, 5, 34; Hor. A. P. 438 al.; and of the orator who employs the figure correctio (v. s. v. II.): cum corrigimus nosmet ipsos quasi reprehendentes, Cic. Or. 39, 135. — Absol.: se fateri admissum flagitium: sed eosdem correcturos esse, Liv. 5, 28, 8; cf. Suet. Caes. 56.— In medic. lang., to heal, cure: lentigines, Plin. 22, 25, 74, § 156: maciem corporis, id. 31, 6, 33, § 66: cutem in facie, id. 23, 8, 75, § 144.—Hence, cor-rectus (conr-), a, um, P. a., improved, amended, correct (very rare): ut is qui fortuito deliquit, attentior fiat correctiorque, Gell. 6, 14, 2.—Hence, subst.: correctus, i, m., one who is reformed: nihil officiunt peccata vetera correcti, Lact. 6, 24, 5.
No short def.
Headword (normalized):
cor-rĭgo (
Headword (normalized/stripped):
cor-rigo (
Intro Text:
cor-rĭgo (conr-), rexi, rectum, 3, v. a. rego, to make straight, set right, bring into order. Lit. (rare): catenas, Cato, R. R. 18 fin.: alicui digitum, Plin. 7, 20, 19, § 83: verbaque correctis incidere talia ceris, smoothed out, erased, Ov. M. 9, 529: corpus informe gibbo, Aug. ap. Macr. S. 2, 4: vulvas conversas, Plin. 24, 5, 13, § 22; cf.: malas labentes, Suet. Aug. 99: cursum (navis), Liv. 29, 27, 14; cf.: se flexus (fluminum), Plin. 3, 1, 3, § 16.— Prov.: curva, to attempt to make crooked straight, Plin. Ep. 5, 21, 6; Sen. Lud. Mort. Claud. 8, 3.—Far more freq. and class., Trop., to improve, amend, correct, make better, reform, restore, make good, compensate for, etc. In gen. With acc.: aliquem corruptum ad frugem corrigere, Plaut. Trin. 1, 2, 81: gnatum mi, Ter. And. 3, 4, 17: ita mutat, ut ea, quae corrigere volt, mihi quidem depravare videatur, Cic. Fin. 1, 6, 17: praeterita magis reprehendi possunt quam corrigi, Liv. 30, 30, 7: tarditatem cursu, Cic. Q. Fr. 2, 13 (15 a), 2: errorem paenitendo, id. Fragm. ap. Lact. 6, 24; Ter. Hec. 2, 2, 12; cf. mendum, Cic. Att. 2, 7, 5: delicta, Sall. J. 3, 2: mores (opp. corrumpere), Cic. Leg. 3, 14, 32; and, mores (with vitia emendare), Quint. 12, 7, 2: acceptam in Illyrico ignominiam, Liv. 43, 21, 4: quicquid corrigere est nefas, Hor. C. 1, 24, 20: dum resque sinit, tua corrigo vota, Ov. M. 2, 89: moram celeri cessataque tempora cursu, id. ib. 10, 670: ancipitis fortuna temporis maturā virtute correcta, Vell. 2, 79, 5: ut tibi sit qui te conrigere possis, Plaut. Trin. 3, 2, 27: paterer vos ipsā re conrigi, quoniam verba contemnitis, Sall. C. 52, 35: tu ut umquam te corrigas? Cic. Cat. 1, 9, 22: tota civitas corrigi solet continentiā, id. Leg. 3, 13, 30: aliā ratione malevolus, aliā amator corrigendus, id. Tusc. 4, 31, 65; id. Mur. 29, 60: conscius mihi sum ... corrigi me posse, Liv. 42, 42, 8.—Esp. freq. of improving, correcting an (oral or written) discourse, Varr. L. L. 9, § 9 Müll.; Cic. Att. 15, 1, B, 2; Quint. 1, 5, 34; Hor. A. P. 438 al.; and of the orator who employs the figure correctio (v. s. v. II.): cum corrigimus nosmet ipsos quasi reprehendentes, Cic. Or. 39, 135. — Absol.: se fateri admissum flagitium: sed eosdem correcturos esse, Liv. 5, 28, 8; cf. Suet. Caes. 56.— In medic. lang., to heal, cure: lentigines, Plin. 22, 25, 74, § 156: maciem corporis, id. 31, 6, 33, § 66: cutem in facie, id. 23, 8, 75, § 144.—Hence, cor-rectus (conr-), a, um, P. a., improved, amended, correct (very rare): ut is qui fortuito deliquit, attentior fiat correctiorque, Gell. 6, 14, 2.—Hence, subst.: correctus, i, m., one who is reformed: nihil officiunt peccata vetera correcti, Lact. 6, 24, 5.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n11292
No citations.
{
"content": "cor-rĭgo (conr-), rexi, rectum, 3, v. a. rego, to make straight, set right, bring into order. Lit. (rare): catenas, Cato, R. R. 18 fin.: alicui digitum, Plin. 7, 20, 19, § 83: verbaque correctis incidere talia ceris, smoothed out, erased, Ov. M. 9, 529: corpus informe gibbo, Aug. ap. Macr. S. 2, 4: vulvas conversas, Plin. 24, 5, 13, § 22; cf.: malas labentes, Suet. Aug. 99: cursum (navis), Liv. 29, 27, 14; cf.: se flexus (fluminum), Plin. 3, 1, 3, § 16.— Prov.: curva, to attempt to make crooked straight, Plin. Ep. 5, 21, 6; Sen. Lud. Mort. Claud. 8, 3.—Far more freq. and class., Trop., to improve, amend, correct, make better, reform, restore, make good, compensate for, etc. In gen. With acc.: aliquem corruptum ad frugem corrigere, Plaut. Trin. 1, 2, 81: gnatum mi, Ter. And. 3, 4, 17: ita mutat, ut ea, quae corrigere volt, mihi quidem depravare videatur, Cic. Fin. 1, 6, 17: praeterita magis reprehendi possunt quam corrigi, Liv. 30, 30, 7: tarditatem cursu, Cic. Q. Fr. 2, 13 (15 a), 2: errorem paenitendo, id. Fragm. ap. Lact. 6, 24; Ter. Hec. 2, 2, 12; cf. mendum, Cic. Att. 2, 7, 5: delicta, Sall. J. 3, 2: mores (opp. corrumpere), Cic. Leg. 3, 14, 32; and, mores (with vitia emendare), Quint. 12, 7, 2: acceptam in Illyrico ignominiam, Liv. 43, 21, 4: quicquid corrigere est nefas, Hor. C. 1, 24, 20: dum resque sinit, tua corrigo vota, Ov. M. 2, 89: moram celeri cessataque tempora cursu, id. ib. 10, 670: ancipitis fortuna temporis maturā virtute correcta, Vell. 2, 79, 5: ut tibi sit qui te conrigere possis, Plaut. Trin. 3, 2, 27: paterer vos ipsā re conrigi, quoniam verba contemnitis, Sall. C. 52, 35: tu ut umquam te corrigas? Cic. Cat. 1, 9, 22: tota civitas corrigi solet continentiā, id. Leg. 3, 13, 30: aliā ratione malevolus, aliā amator corrigendus, id. Tusc. 4, 31, 65; id. Mur. 29, 60: conscius mihi sum ... corrigi me posse, Liv. 42, 42, 8.—Esp. freq. of improving, correcting an (oral or written) discourse, Varr. L. L. 9, § 9 Müll.; Cic. Att. 15, 1, B, 2; Quint. 1, 5, 34; Hor. A. P. 438 al.; and of the orator who employs the figure correctio (v. s. v. II.): cum corrigimus nosmet ipsos quasi reprehendentes, Cic. Or. 39, 135. — Absol.: se fateri admissum flagitium: sed eosdem correcturos esse, Liv. 5, 28, 8; cf. Suet. Caes. 56.— In medic. lang., to heal, cure: lentigines, Plin. 22, 25, 74, § 156: maciem corporis, id. 31, 6, 33, § 66: cutem in facie, id. 23, 8, 75, § 144.—Hence, cor-rectus (conr-), a, um, P. a., improved, amended, correct (very rare): ut is qui fortuito deliquit, attentior fiat correctiorque, Gell. 6, 14, 2.—Hence, subst.: correctus, i, m., one who is reformed: nihil officiunt peccata vetera correcti, Lact. 6, 24, 5.\n",
"key": "corrigo",
"type": "main"
}