corbītus
corbītus, a, um, adj. corbis, with a scuttle, bower: navis, Lucil. ap. Non. p. 533, 18.—Hence, subst.: corbīta, ae, f., a slowsailing ship of burden: corbitae dicuntur naves onerariae, quod in malo earum summo pro signo corbes solerent suspendi, Paul. ex Fest. p. 37, 7 Müll.: corbita est genus navigii tardum et grande, Non. p. 533, 10; so * Cic. Att. 16, 6, 1; opp. celox, Plaut. Poen. 3, 1, 40; on account of its slow motion: homines spissigradissimos, Tardiores quam corbitae sunt in tranquillo mari, id. ib. 3, 1, 4.
No short def.
Headword (normalized):
corbītus
Headword (normalized/stripped):
corbitus
Intro Text:
corbītus, a, um, adj. corbis, with a scuttle, bower: navis, Lucil. ap. Non. p. 533, 18.—Hence, subst.: corbīta, ae, f., a slowsailing ship of burden: corbitae dicuntur naves onerariae, quod in malo earum summo pro signo corbes solerent suspendi, Paul. ex Fest. p. 37, 7 Müll.: corbita est genus navigii tardum et grande, Non. p. 533, 10; so * Cic. Att. 16, 6, 1; opp. celox, Plaut. Poen. 3, 1, 40; on account of its slow motion: homines spissigradissimos, Tardiores quam corbitae sunt in tranquillo mari, id. ib. 3, 1, 4.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n11149
No citations.
{
"content": "corbītus, a, um, adj. corbis, with a scuttle, bower: navis, Lucil. ap. Non. p. 533, 18.—Hence, subst.: corbīta, ae, f., a slowsailing ship of burden: corbitae dicuntur naves onerariae, quod in malo earum summo pro signo corbes solerent suspendi, Paul. ex Fest. p. 37, 7 Müll.: corbita est genus navigii tardum et grande, Non. p. 533, 10; so * Cic. Att. 16, 6, 1; opp. celox, Plaut. Poen. 3, 1, 40; on account of its slow motion: homines spissigradissimos, Tardiores quam corbitae sunt in tranquillo mari, id. ib. 3, 1, 4.\n",
"key": "corbitus",
"type": "main"
}