contĭōnātor
contĭōnātor, ōris, m. contionor, a haranguer of the people; in a bad sense, a demagogue, a political agitator, Cic. Cat. 4, 5, 9 (opp. animus vere popularis); Front. Ep. ad Ver. 1, p. 171; cf.: contionator, allocutor multitudinis, Isid. Orig. 10, 38.
No short def.
Headword (normalized):
contĭōnātor
Headword (normalized/stripped):
contionator
Intro Text:
contĭōnātor, ōris, m. contionor, a haranguer of the people; in a bad sense, a demagogue, a political agitator, Cic. Cat. 4, 5, 9 (opp. animus vere popularis); Front. Ep. ad Ver. 1, p. 171; cf.: contionator, allocutor multitudinis, Isid. Orig. 10, 38.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n10840
No citations.
{
"content": "contĭōnātor, ōris, m. contionor, a haranguer of the people; in a bad sense, a demagogue, a political agitator, Cic. Cat. 4, 5, 9 (opp. animus vere popularis); Front. Ep. ad Ver. 1, p. 171; cf.: contionator, allocutor multitudinis, Isid. Orig. 10, 38.\n",
"key": "contionator",
"type": "main"
}