con-scĭo
con-scĭo, īre, v. a. * To be conscious of wrong: nil sibi, * Hor. Ep. 1, 1, 61.— To know well (late Lat.): consciens Christus, quid esset, Tert. Carn. Chr. 3.
{ "content": "con-scĭo, īre, v. a. * To be conscious of wrong: nil sibi, * Hor. Ep. 1, 1, 61.— To know well (late Lat.): consciens Christus, quid esset, Tert. Carn. Chr. 3.\n", "key": "conscio", "type": "main" }