conformātĭo
            
          
          conformātĭo, ōnis, f. id., a symmetrical forming or fashioning, conformation, shape, form (freq. in the philos. and rhet. writings of Cic.; elsewhere rare).  Prop.: lineamentorum, Cic. N. D. 1, 18, 47: qualis sit (animus) in ipso corpore, quae conformatio, quae magnitudo, qui locus, id. Tusc. 1, 22, 50: membrorum, id. N. D. 2, 33, 85: quaedam et figura totius oris et corporis, id. de Or. 1, 25, 114: theatri, Vitr. 5, 6.— Trop.  In gen.: vocis, expression of voice, Cic. de Or. 1, 5, 18: verborum, arrangement, id. ib. 1, 33, 151: verborum et sententiarum, id. ib. 3, 52, 201: conformatio et moderatio continentiae et temperantiae, conformation, id. Off. 3, 25, 96: animi, i. q. notio, an idea, notion, conception, id. N. D. 1, 38, 105.—Also without animi, Cic. de Or. 2, 87, 357; id. Top. 5, 27.— Esp., in rhet., a figure of speech, Cic. Brut. 37, 140; Quint. 9, 1, 4; 9, 2, 1.— In later rhett. esp., a prosopopœia, Auct. Her. 4, 53, 66; Prisc. p. 1340 P.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            conformātĭo
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            conformatio
           
          
            Intro Text:
            conformātĭo, ōnis, f. id., a symmetrical forming or fashioning, conformation, shape, form (freq. in the philos. and rhet. writings of Cic.; elsewhere rare).  Prop.: lineamentorum, Cic. N. D. 1, 18, 47: qualis sit (animus) in ipso corpore, quae conformatio, quae magnitudo, qui locus, id. Tusc. 1, 22, 50: membrorum, id. N. D. 2, 33, 85: quaedam et figura totius oris et corporis, id. de Or. 1, 25, 114: theatri, Vitr. 5, 6.— Trop.  In gen.: vocis, expression of voice, Cic. de Or. 1, 5, 18: verborum, arrangement, id. ib. 1, 33, 151: verborum et sententiarum, id. ib. 3, 52, 201: conformatio et moderatio continentiae et temperantiae, conformation, id. Off. 3, 25, 96: animi, i. q. notio, an idea, notion, conception, id. N. D. 1, 38, 105.—Also without animi, Cic. de Or. 2, 87, 357; id. Top. 5, 27.— Esp., in rhet., a figure of speech, Cic. Brut. 37, 140; Quint. 9, 1, 4; 9, 2, 1.— In later rhett. esp., a prosopopœia, Auct. Her. 4, 53, 66; Prisc. p. 1340 P.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n10188
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "conformātĭo, ōnis, f. id., a symmetrical forming or fashioning, conformation, shape, form (freq. in the philos. and rhet. writings of Cic.; elsewhere rare).  Prop.: lineamentorum, Cic. N. D. 1, 18, 47: qualis sit (animus) in ipso corpore, quae conformatio, quae magnitudo, qui locus, id. Tusc. 1, 22, 50: membrorum, id. N. D. 2, 33, 85: quaedam et figura totius oris et corporis, id. de Or. 1, 25, 114: theatri, Vitr. 5, 6.— Trop.  In gen.: vocis, expression of voice, Cic. de Or. 1, 5, 18: verborum, arrangement, id. ib. 1, 33, 151: verborum et sententiarum, id. ib. 3, 52, 201: conformatio et moderatio continentiae et temperantiae, conformation, id. Off. 3, 25, 96: animi, i. q. notio, an idea, notion, conception, id. N. D. 1, 38, 105.—Also without animi, Cic. de Or. 2, 87, 357; id. Top. 5, 27.— Esp., in rhet., a figure of speech, Cic. Brut. 37, 140; Quint. 9, 1, 4; 9, 2, 1.— In later rhett. esp., a prosopopœia, Auct. Her. 4, 53, 66; Prisc. p. 1340 P.\n",
  "key": "conformatio",
  "type": "main"
}