con-flīgo
con-flīgo, xi, ctum, 3, v. a. and n. Act. (rare), to strike one thing against or on another, to strike, bring, or join together, to unite. Prop.: semina, Lucr. 4, 1216 (but in id. 2, 98, the read. is confulta; v. confultus).— Trop., to oppose in comparison, to contrast: factum adversarii cum scripto, Cic. Inv. 2, 43, 126.— Neutr., to be in conflict, to contend, fight, combat. Prop. (freq. and class. in prose and poetry); constr. with cum, contra, adversus, inter se, or absol. With cum: manu cum hoste confligere, Cic. Off. 1, 23, 81; id. Imp. Pomp. 10, 28; id. Tusc. 4, 22, 50; id. Dom. 25, 66; Sall. C. 57 fin.; Liv. 4, 17, 8: cum Hannibale acie, id. 30, 19, 11; Suet. Vesp. 4.— Contra: contra sceleratissimam conspirationem hostium, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5.— Adversus: adversus Rhodiorum classem, Nep. Hann. 8 fin.— Absol.: ad confligendum venientibus undique Poenis, Lucr. 3, 833: armis, Cic. Pis. 9, 20; id. Caecin. 16, 46: angusto mari, Nep. Them. 4, 5: duas aquilas in conspectu omnium conflixisse, Suet. Vesp. 5.— Transf., of inanim. subjects: confligunt hiemes aestatibus, Lucr. 6, 373: adversi venti Confligunt, Verg. A. 2, 417.— Trop.: causae, quae inter se confligunt, Cic. Cat. 2, 11, 25: illae (naves) adeo graviter inter se incitatae conflixerunt, ut vehementissime utraque ex concursu laboraret, Caes. B. C. 2, 6; cf. Quint. 3, 6, 12; 7, 7, 4. —Of a contest in words: leviore actione confligere, Cic. Caecin. 3, 8; so impers., Quint. 5, 7, 3; Cic. Fin. 4, 2, 3.
No short def.
Headword (normalized):
con-flīgo
Headword (normalized/stripped):
con-fligo
Intro Text:
con-flīgo, xi, ctum, 3, v. a. and n. Act. (rare), to strike one thing against or on another, to strike, bring, or join together, to unite. Prop.: semina, Lucr. 4, 1216 (but in id. 2, 98, the read. is confulta; v. confultus).— Trop., to oppose in comparison, to contrast: factum adversarii cum scripto, Cic. Inv. 2, 43, 126.— Neutr., to be in conflict, to contend, fight, combat. Prop. (freq. and class. in prose and poetry); constr. with cum, contra, adversus, inter se, or absol. With cum: manu cum hoste confligere, Cic. Off. 1, 23, 81; id. Imp. Pomp. 10, 28; id. Tusc. 4, 22, 50; id. Dom. 25, 66; Sall. C. 57 fin.; Liv. 4, 17, 8: cum Hannibale acie, id. 30, 19, 11; Suet. Vesp. 4.— Contra: contra sceleratissimam conspirationem hostium, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5.— Adversus: adversus Rhodiorum classem, Nep. Hann. 8 fin.— Absol.: ad confligendum venientibus undique Poenis, Lucr. 3, 833: armis, Cic. Pis. 9, 20; id. Caecin. 16, 46: angusto mari, Nep. Them. 4, 5: duas aquilas in conspectu omnium conflixisse, Suet. Vesp. 5.— Transf., of inanim. subjects: confligunt hiemes aestatibus, Lucr. 6, 373: adversi venti Confligunt, Verg. A. 2, 417.— Trop.: causae, quae inter se confligunt, Cic. Cat. 2, 11, 25: illae (naves) adeo graviter inter se incitatae conflixerunt, ut vehementissime utraque ex concursu laboraret, Caes. B. C. 2, 6; cf. Quint. 3, 6, 12; 7, 7, 4. —Of a contest in words: leviore actione confligere, Cic. Caecin. 3, 8; so impers., Quint. 5, 7, 3; Cic. Fin. 4, 2, 3.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n10169
No citations.
{
"content": "con-flīgo, xi, ctum, 3, v. a. and n. Act. (rare), to strike one thing against or on another, to strike, bring, or join together, to unite. Prop.: semina, Lucr. 4, 1216 (but in id. 2, 98, the read. is confulta; v. confultus).— Trop., to oppose in comparison, to contrast: factum adversarii cum scripto, Cic. Inv. 2, 43, 126.— Neutr., to be in conflict, to contend, fight, combat. Prop. (freq. and class. in prose and poetry); constr. with cum, contra, adversus, inter se, or absol. With cum: manu cum hoste confligere, Cic. Off. 1, 23, 81; id. Imp. Pomp. 10, 28; id. Tusc. 4, 22, 50; id. Dom. 25, 66; Sall. C. 57 fin.; Liv. 4, 17, 8: cum Hannibale acie, id. 30, 19, 11; Suet. Vesp. 4.— Contra: contra sceleratissimam conspirationem hostium, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5.— Adversus: adversus Rhodiorum classem, Nep. Hann. 8 fin.— Absol.: ad confligendum venientibus undique Poenis, Lucr. 3, 833: armis, Cic. Pis. 9, 20; id. Caecin. 16, 46: angusto mari, Nep. Them. 4, 5: duas aquilas in conspectu omnium conflixisse, Suet. Vesp. 5.— Transf., of inanim. subjects: confligunt hiemes aestatibus, Lucr. 6, 373: adversi venti Confligunt, Verg. A. 2, 417.— Trop.: causae, quae inter se confligunt, Cic. Cat. 2, 11, 25: illae (naves) adeo graviter inter se incitatae conflixerunt, ut vehementissime utraque ex concursu laboraret, Caes. B. C. 2, 6; cf. Quint. 3, 6, 12; 7, 7, 4. —Of a contest in words: leviore actione confligere, Cic. Caecin. 3, 8; so impers., Quint. 5, 7, 3; Cic. Fin. 4, 2, 3.\n",
"key": "confligo",
"type": "main"
}