confirmātor
confirmātor, ōris, m. id., he who confirms or establishes a thing; hence, Pecuniae, a surety, security, Cic. Clu. 26, 72: venditionis, Jul. Epit. Nov. c. 3, § 10.— Trop.: sententiae, Lact. 1, 2 init.: erroris, Tert. adv. Marc. 4, 36.
No short def.
Headword (normalized):
confirmātor
Headword (normalized/stripped):
confirmator
Intro Text:
confirmātor, ōris, m. id., he who confirms or establishes a thing; hence, Pecuniae, a surety, security, Cic. Clu. 26, 72: venditionis, Jul. Epit. Nov. c. 3, § 10.— Trop.: sententiae, Lact. 1, 2 init.: erroris, Tert. adv. Marc. 4, 36.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n10134
No citations.
{
"content": "confirmātor, ōris, m. id., he who confirms or establishes a thing; hence, Pecuniae, a surety, security, Cic. Clu. 26, 72: venditionis, Jul. Epit. Nov. c. 3, § 10.— Trop.: sententiae, Lact. 1, 2 init.: erroris, Tert. adv. Marc. 4, 36.\n",
"key": "confirmator",
"type": "main"
}