con-fĭgūro
con-fĭgūro, no perf., ātum, 1, v. a., to form from or after something, to fashion accordingly (post-Aug. and rare): vitem ad similitudinem sui, Col. 4, 20, 1: natura lactis, quae ... ex matris etiam corpore et animo recentem indolem configurat, Gell. 12, 1, 20: in eo habitu et aetate singulorum simulacra (deorum) configurata sunt, etc., Lact. 1, 17, 5: hominem ex rebus diversis, id. 7, 4, 12 al.
No short def.
Headword (normalized):
con-fĭgūro
Headword (normalized/stripped):
con-figuro
Intro Text:
con-fĭgūro, no perf., ātum, 1, v. a., to form from or after something, to fashion accordingly (post-Aug. and rare): vitem ad similitudinem sui, Col. 4, 20, 1: natura lactis, quae ... ex matris etiam corpore et animo recentem indolem configurat, Gell. 12, 1, 20: in eo habitu et aetate singulorum simulacra (deorum) configurata sunt, etc., Lact. 1, 17, 5: hominem ex rebus diversis, id. 7, 4, 12 al.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n10122
No citations.
{
"content": "con-fĭgūro, no perf., ātum, 1, v. a., to form from or after something, to fashion accordingly (post-Aug. and rare): vitem ad similitudinem sui, Col. 4, 20, 1: natura lactis, quae ... ex matris etiam corpore et animo recentem indolem configurat, Gell. 12, 1, 20: in eo habitu et aetate singulorum simulacra (deorum) configurata sunt, etc., Lact. 1, 17, 5: hominem ex rebus diversis, id. 7, 4, 12 al.\n",
"key": "configuro",
"type": "main"
}